فضانوردان پروژه بازگشت به ماه ناسا موسوم به آرتمیس (Artemis) که مطابق برنامه‌ریزی‌ها در سال ۲۰۲۴ انجام خواهد شد، ممکن است به‌جای قطب جنوب قمر زمین به‌عنوان مقصد اصلی این پروژه، در منطقه دیگری از آن فرود آیند. ظاهراً آژانس فضایی آمریکا در حال آماده شدن برای تهیه یک برنامه جایگزین به‌عنوان برنامه پشتیبان است تا اگر اجرای این مأموریت بیش از حد پیچیده بود، از یک برنامه جایگزین برای این منظور استفاده شود. جیم برایدنستاین (Jim Bridenstine)، مدیر ناسا، دراین‌باره می‌گوید: «تعجب نخواهم کرد اگر تصمیم گرفته شود که قطب جنوب ماه محل فرود فضانوردان پروژه آرتمیس نباشد!»
دستیابی به قطب‌های ماه دشوارتر از مناطق استوایی آن است؛ بنابراین اگر ناسا در این راه به موانعی برخورد کند، ممکن است یک مکان فرود ساده‌تر را برای فرود انتخاب کند. اگر ناسا بر مناطق استوایی ماه متمرکز شود، تعدادی از مکان‌های فرود مناسب پیش رویش خواهد بود که از جمله آن‌ها می‌توان به شش محل فرود مأموریت‌های آپولو اشاره کرد.
قطب جنوب ماه برای انجام اکتشافات فضایی جذاب است، زیرا دارای یخ‌آب‌های پنهان در دهانه‌های برخوردی قمر زمین می‌باشد؛ جایی که نور خورشید هرگز نمی‌تواند به آن برسد. یخ را حداقل از لحاظ نظری می‌توان به آب آشامیدنی، هوای قابل تنفس و سوخت حامل فضایی تبدیل کرد. دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که چه مقدار یخ در ماه وجود دارد و فرآوری و پردازش تا چه حد میسر است، اما همین موضوع باعث شده تا قطب جنوب ماه به اولویت ناسا برای فرود در ماه تبدیل شود.
این منطقه یک هدف مخصوص در زمینه توسعه حضور پایدار در ماه محسوب می‌شود؛ چرا که انسان از منابع موجود در کره ماه برای اقامت در آنجا استفاده خواهد کرد و دیگر نیازی به حمل تجهیزات و منابع از زمین به ماه نخواهد بود.