تیمی از محققان رصدخانه اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونین (Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics) توانسته یک شبیه‌سازی با جزئیات بالا از ماده تاریک انجام دهد که نتیجه خارق‌العاده‌ای به‌همراه داشته است. در این پژوهش، ماده تاریک متشکل از «ذرات سنگین با برهم‌کنش ضعیف» (WIMPs) با جرم حدود ۱۰۰ برابر یک پروتون درنظر گرفته شده است.
WIMPs یکی از محبوب‌ترین نظریه‌ها در رابطه با ماده تاریک محسوب می‌شود و اگرچه در گذشته شاهد شبیه‌سازی آن بوده‌ایم، پژوهش جدید جزئیات بسیار بالایی در اختیار ما قرار می‌دهد. در این شبیه‌سازی ماده تاریک در هاله‌های اطراف کهکشان‌ها شکل گرفته است.
طبق این پژوهش، هاله‌ها در همه مقیاس‌های جرمی از هاله‌های کوچک تا هاله‌های عظیم که در اطراف خوشه‌های کهکشان‌ها تشکیل می‌شوند، توسعه پیدا می‌کنند. این هاله‌ها ساختار مشابهی دارند و بیشترین تراکم در مرکز آن‌ها به‌چشم می‌خورد و در اطراف پراکنده می‌شوند.
با وجود اینکه هاله‌های کوچک نمی‌توانند برای تشخیص تأثیر گرانشی آن‌ها روی نور مورد استفاده قرار بگیرند، اطلاعاتی درباره نحوه برهم‌کنش ماده تاریک با خود در اختیار ما قرار می‌دهند. چیستی ماده تاریک یکی از بزرگ‌ترین سؤالات در اخترشناسی مدرن محسوب می‌شود و علاقه بسیاری به شناسایی مستقیم آن وجود دارد. با‌این‌وجود در حال حاضر شبیه‌سازی ماده تاریک یکی از قدرتمندترین ابزارهای ما برای شناخت بهتر آن است.