اخترشناسان استرالیایی موفق به کشف بقایای یک ابرنواختر در اعماق اقیانوس هند شدند و اعتقاد آن‌ها بر این است که این ابرنواختر حدود ۳۳ هزار سال پیش به زمین سفر کرده است. محققان دانشگاه ملی استرالیا (Australian National University) در مطالعه نمونه‌های رسوبی جمع‌آوری‌شده از اعماق اقیانوس هند، اثری از ایزوتوپ‌های رادیواکتیو آهن مشاهده کردند. این نوع ایزوتوپ آهن که به 60Fe مشهور است، روی زمین تولید نمی‌شود. 60Fe را تنها می‌توان در پرتوهای کیهانی یافت؛ بدین معنا که این ماده باید حین انفجار ابرنواختر تولید و منتشر شده باشد.
محققان حدس می‌زنند این ایزوتوپ آهن طی ۳۳ هزار سال گذشته با سرعت ۳.۵ اتم در هر سانتی‌متر مربع در سال رسوب کرده و ناشی از یک ابرنواختر یک میلیون ساله است. دانشمندان همچنین معتقدند انفجار مذکور ذرات گرد و غباری پخش کرده که هنوز هم ممکن است در فضای بین‌ستاره‌ای وجود داشته باشند.
گفتنی است پایان عمر یک ستاره به تولد یک ابرنواختر ختم می‌شود؛ انفجار عظیمی که با افزایش حجم باورنکردنی خود ابر گداخته‌ای به‌‌وجود می‌آورد. هرگاه واکنش‌های هسته‌ای هسته ستاره متوقف شوند، ستاره به مرحله‌ی مرگ وارد شده و ساختارش ناپایدار می‌شود و با سوزاندن سوختش، به ابرغول یا ستاره‌ای پرحجم تبدیل می‌گردد؛ سپس در انفجاری بزرگ به نام ابرنواختر فوران می‌کند.