تلسکوپ فضایی تس TESS (سرواژه Transtiting Exoplanet Survey Satellite) ناسا که با تمرکز بر پیدا کردن سیاره‌های فراخورشیدی (خارج از منظومه شمسی) پرتاب شده، فاز اول مأموریت خود را با موفقیت به پایان رساند. مأموریت ابتدایی تس شامل دو سال جستجو برای پیدا کردن سیاره‌های جدید بود که اخیراً به‌پایان رسیده است. در جریان فاز ابتدایی مأموریت، ۶۶ سیاره فراخورشیدی کشف شد. همچنین ۲۱۰۰ نامزد جدید به فهرست جستجوهای دانشمندان اضافه شد که شاید سیاره بودن آن‌ها به‌زودی تأیید شود.
پاتریسیا بوید (Patricia Boyd)، محقق ارشد پروژه تس، می‌‌گوید: «این تلسکوپ مطالعات متعددی را در حوزه‌های گوناگون علمی و با کیفیت بسیار بالا انجام می‌دهد.» او درباره ادامه مأموریت هم صحبت کرده و ادعا می‌کند این تلسکوپ فضایی با قدرت وارد مرحله دوم شده است.
تلسکوپ تس در آوریل۲۰۱۸ به مدار زمین فرستاده شد و چند ماه بعد مأموریت علمی خود را برای رصد سیاره‌های فراخورشیدی آغاز کرد. این تلسکوپ از روشی موسوم به روش انتقال (transit) برای پیدا کردن سیاره‌های فراخورشیدی استفاده می‌کند. این روش فرآیندی است که براساس آن تلسکوپ‌ها به ستارگان دوردست خیره می‌شوند و به‌دنبال کاهش درخشندگی دوره‌ای آن‌ها هستند تا حضور یک سیاره در حال عبور را میان تلسکوپ و ستاره رصد کنند.
تلسکوپ فضایی تس با استفاده از چهار دوربین، بخش‌هایی از فضا در زاویه‌‌های ۲۴ تا ۹۶ درجه را هر ماه یک بار بررسی و مطالعه می‌کند. مأموریت سال اول تلسکوپ شامل بررسی آسمان در بخش‌های جنوبی می‌شد و سال دوم نیز با بررسی بخش‌های شمالی ادامه پیدا کرد. مقامات ناسا می‌‌گویند کاوش‌های تلسکوپ در دو سال اول فعالیت ۷۵ درصد از آسمان را پوشش داده است.
مأموریت ابتدایی تس با یافته‌های بسیار جذابی پیرامون سیاره‌های فراخورشیدی همراه بود. از مهم‌ترین یافته‌ها می‌توان به سیاره‌ای در ابعاد زمین اشاره کرد که TOI700d نام گرفت. سیاره مذکور در فاصله‌ای از ستاره مرکزی خود دوران می‌کند که برای حیات و حفظ آب مناسب است. نکته جالب‌توجه اینکه دو سال آتی از مأموریت تس احتمالاً با دستاوردهای مهم‌تری همراه خواهد بود، چون محققان تلسکوپ پیشرفت‌های قابل‌توجهی در برنامه‌های مطالعاتی داشته‌اند.
بهینه‌سازی تلسکوپ تس باعث شد دوربین‌ها هر ۱۰ دقیقه یک تصویر کامل را ثبت کنند. چنین سرعتی سه برابر سرعت ثبت تصاویر در مأموریت اولیه است. به‌علاوه، حالت مطالعه سریع‌تر هم در تلسکوپ پیاده‌سازی شد که اندازه‌گیری نور هزاران ستاره را در مدت زمان ۲۰ ثانیه ممکن می‌کند. البته روش‌های قبلی هنوز در اندازه‌گیری‌ها و مطالعات استفاده می‌شوند و با بهره‌گیری از آن‌ها هر دو دقیقه ده‌ها هزار ستاره بررسی می‌شود.
بودجه مأموریت اولیه تس ۲۰۰ میلیون دلار برآورد شده بود که شامل هزینه‌های پرتاب نمی‌شد. با احتساب هزینه‌های پرتاب ۸۷ میلیون دلار دیگر به بودجه موردنیاز اضافه شد. البته ادامه مأموریت هزینه‌های زیادی به ناسا تحمیل نمی‌کند. به‌عنوان مثال، ادامه مأموریت کاوشگر فضایی نیو هورایزنز (New Horizons) ناسا که کار خود را در سال ۲۰۱۷ شروع کرد، ۱۵ میلیون دلار تخمین زده شد. درحالی‌که مأموریت ابتدایی آن هزینه‌ای حدود ۷۸۰ میلیون دلار دربرداشت.