اخیراً فضانوردان ناسا پس از نزدیک به ۱۰ سال از خاک آمریکا روانه ایستگاه فضایی بین‌المللی شدند؛ پروازی که طی آن رابرت بنکن (Robert Behnken) و داگلاس هارلی (Douglas Hurley) توسط کپسول کرو دراگون (Crew Dragon) شرکت اسپیس‌ایکس (SpaceX) سوار بر حامل فضایی فالکون-۹ (Falcon-9) متعلق به همین شرکت صورت پذیرفت. این اولین باری نیست که این دو فضانورد راهی فضا می‌شوند، البته تا به امروز تجربه سفر به فضا توسط فالکون-۹ را نداشته‌اند و به‌وسیله شاتل فضایی سفر کرده بودند. آن‌ها در مصاحبه‌ای از تفاوت احساس خود در هنگام سفر با این حامل فضایی جدید سخن گفته‌اند.
هارلی دراین‌باره می‌گوید: «از زمان روشن شدن موتورها، دقایق ابتدایی همان‌طور بود که انتظار داشتیم، البته شما هرگز نمی‌توانید گرانش‌ها را شبیه‌سازی کنید؛ بنابراین زمانی که ایجاد می‌شوند، می‌توانید آن‌ها را احساس کنید. در آن هنگام به این فکر می‌کردیم که چقدر نسبت به موتورهای مرلین (Merlin) فالکون-۹ حساس هستیم. روشن شدن موتورها واقعاً منظم بود و شما می‌توانستید عبور از سرعت ۱ ماخ را حس کنید.»
هارلی ادامه می‌دهد: «نیازی نبود که به سرعت نگاه کنیم؛ شما می‌توانستید تنها با احساس خود به سرعت پی ببرید. فالکون-۹ یک ماشین پرنده فوق‌العاده است! شاتل فضایی از بوسترهای تقویت‌کننده سوخت جامد برای شروع پرواز استفاده می‌کند که فعالیت آن‌ها در دقایق ابتدایی بسیار خشن است. مرحله اول فالکون-۹ دارای ۹ موتور مرلین است که عملکرد بسیار روان‌تری نسبت به شاتل داشتند و دلیل آن هم کاملاً واضح است؛ این موتورها از سوخت مایع استفاده می‌کنند.»
بنکن در این زمینه اظهار می‌کند: «در این میان بزرگترین تفاوت، دینامیک است که شامل ارتعاش می‌شود. ما احساس کردیم که سوار بر یک حامل واقعی هستیم!» وی همچنین می‌افزاید: «کسب اطلاعات از مهندسان اسپیس‌ایکس پیرامون این موضوع که چرا مرحله دوم سفر با فالکون-۹ کمی خشن‌تر از شاتل فضایی با سه موتور اصلی است، برای ما جالب خواهد بود.»