گروهی از دانشمندان به سرپرستی کوری فورتزو (Corey Fortezzo)، مدیر واحد تحقیقات زمین‌شناسی ایالات متحده (U.S. Geological Survey)، طرحی موسوم به نقشه یکپارچه ژئولوژیکی ماه را منتشر کرده‌اند که اطلاعات خوبی از خصوصیات زمین‌شناسی ماه در اختیار ما قرار می‌دهد.
این نقشه با استفاده از شش نقشه متعلق به دوران مأموریت‌های آپولو (Apollo) طراحی شده و به‌مرور با استفاده از داده‌های ماهواره‌های جدید بهروزرسانی شده است. اسامی خصوصیات و داده‌های توپولوژی ماه و ترکیبات لایه‌های صخره‌ای آن از جمله اطلاعاتی هستند که می‌توان به کمک این نقشه به‌دست آورد.
به‌گفته دانشمندان نقشه‌هایی مانند این که پیش‌تر برای مریخ و دیگر اجرام آسمانی نیز ساخته شده‌اند، کمک می‌کنند که زبانی مشترک برای درک سیاره‌ها در اختیار دانشمندان قرار گیرد. این نقشه نیز قطعاً ابزاری سودمند برای جامعه دانشمندان و همچنین مأموریت‌های آتی به ماه خواهد بود.
نقشه ژئولوژیک ماه دارای مقیاس ۱ به ۵ میلیون است؛ این یعنی هر یک میلی‌متر از این نقشه مساحتی برابر با ۵ کیلومتر از سطح ماه را به تصویر می‌کشد و همان‌طور که در ابتدا اشاره شد برای ساخت آن از نقشه‌های نوسازی‌شده دیجیتالی کمک گرفته شده که در طول مأموریت‌های آپولو تهیه شده‌اند و با اطلاعات به‌دست آمده از دوربین‌های امروزی بهروزرسانی شده است.
رنگ‌های متنوع روی این نقشه نشان‌دهنده واحدهای ژئولوژیکی مختلف است. دانشمندان تاریخچه ژئولوژیکی ماه را به دوران‌های مختلفی تقسیم کرده‌اند و به‌همین خاطر یک رنگ خاص معرف جنس خاک و دوران آن است. برای مثال رنگ زرد در این نقشه معرف دهانه‌های کوپرنیک (Copernican) است؛ لبه، دیوار و سطح مواد روشنی که از دوران کوپرنیک در ماه به جای مانده‌اند و قدمت‌شان به چندین میلیارد سال پیش باز می‌گردد.
نقشه‌های قمری موارد مصرف متعددی برای دانشمندان دارند. این نقشه‌ها مناطق پر خطر برای فرود و همچنین منابع سطح ماه را نشان می‌دهند و به‌کمک آن‌ها بشر می‌تواند بهترین نقطه را برای سکونت روی قمر زمین پیدا کند که البته با در نظر داشتن سطح جزئیات این نقشه فعلاً این امر مقدور نیست. نقشه یادشده با توجه به مقیاسی که دارد در اصل خلاصه‌ای از اطلاعات دانشمندان در مورد ماه را ارائه می‌کند. گفتنی است نقشه ژئولوژیک ماه با فرمت GIS موجود است و دانشمندان می‌توانند به‌تدریج اطلاعات خود را به آن اضافه کنند.