استفاده ناسا از مخابرات لیزری برای ارتباط با ساکنان آینده مریخ
آژانس فضایی آمریکا (NASA) کار ساخت یک بشقاب ۳۴ متری را به منظور برقراری ارتباط لیزری با مریخ در گلدستون کالیفرنیا آغاز کرد. این کار بخشی از فعالیتهای برنامهریزی شده در پروژه شبکه فضای دور دست ناسا (DSN) و در راستای برنامه ناسا جهت اعزام فضانورد به مریخ در سال ۲۰۳۰ صورت گرفته است. قرار است در ادامه این پروژه چند بشقاب ارتباط لیزری دیگر نیز ساخته شوند. شبکه فضای دوردست ناسا (DSN) درحقیقت شبکهای از آنتنهایی است که از مأموریتهای فضاپیماها و مشاهدات فضایی رادیویی و راداری که به اکتشاف منظومه شمسی کمک میکند، پشتیبانی مینماید. این شبکه که از مأموریتهای خاص در مدار زمین نیز حمایت میکند، از سه مرکز ارتباط عمیق فضایی که با ۱۲۰ درجه فاصله از یکدیگر بر روی زمین قرار گرفتهاند، تشکیل شده است.
استفاده از لیزر بسیار کارآمد و ارزشمند است و میتوان توسط آن به راحتی با فضانوردانی که حدود ۴۰ میلیون مایل (۶۴ میلیون کیلومتر) دورتر از زمین هستند، ارتباط برقرار کرد. لیزرها میتوانند مسافتهای زیادی را در فضا با قدرتی بسیار بیشتر از امواج رادیویی طی نمایند. سوزان داد (Suzanne Dodd)، مدیر این طرح، میگوید: «لیزرها میتوانند سرعت داده از مریخ را حدود ۱۰ برابر آنچه توسط امواج رادیویی به مقصد میرسند، افزایش دهند.» مخابرات لیزری پیش از این نیز در پروژههای بسیاری و برای برقراری ارتباطات عمق فضا استفاده شده است و هم اکنون با توسعه فناوری به یک روند جهانی برای برقراری ارتباطات فضایی دور و نزدیک و ارتباطات بین ماهوارهها در حال جایگزین شدن با مخابرات رادیویی معمول است.