چاپگرهای سهبعدی و پروژههای جاهطلبانه در فضا

یک شرکت آمریکایی به نام مید این اسپیس (Made In Space) قصد دارد طی سه سال آینده نخستین ماهواره خود-تولیدکننده (self-manufacturing) را به فضا بفرستد. این شرکت ۸۰ نفره که در سال ۲۰۱۰ تاسیس شده است، به دنبال ایجاد ظرفیتهای تولید ابزارها و قطعات در مدار و شرایط خلاء میباشد.
ساخت ماهواره در فضا به جای زمین با بهرهگیری از چاپگرهای سهبعدی و مونتاژ خودکار مزایای زیادی دارد. به عنوان مثال با ارسال مواد اولیه مورد نیاز پرینتر ۳ بعدی به صورت فشرده و چگال به جای قطعات ساختهشده بزرگ، میتوان در حجم محمولههای ارسالی صرفهجویی کرد. مهمتر از آن، اگر لازم نباشد سازه فضاییای که میسازید نیروهای شدید وارده در هنگام پرتاب را تحمل کند، میتوانید طراحیهای ظریفتری را در ساخت آن به کار ببرید و از این طریق وزن کلی را پایین بیاورید.
چاپگرهای سه بعدی شرکت مید این اسپیس تاکنون چندین ماموریت را در ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) به انجام رساندهاند. اندرو راش (Andrew Rush) مدیر و از موسسین این شرکت میگوید: «پنج سال پیش تولید قطعات در فضا به یک رویا شبیه بود اما اکنون چند ماه است که ما توانستهایم قطعات مختلفی را در مدار تولید کنیم.»
آرکینات وان (Archinaut One) به عنوان نخستین ماهواره مید این اسپیس قرار است در سال ۲۰۲۲ آماده شود. البته فعلا روند کار به این صورت نیست که کل این ماهواره با مقداری پلیمر و سیم در مدار ساخته شود. پروژه آرکینات وان که ناسا به خاطر آن ۷۳.۷ میلیون دلار بودجه به مید این اسپیس اعطا کرده است، شامل تولید دو آرایه خورشیدی ۱۰ متری در مدار به جای گستردن پنلهای کوچکتر و متداول میباشد که ۵ برابر توان بیشتری نسبت به پنلهای خورشیدی سنتی تولید میکنند. کاربردهای تجاری احتمالی برای این فناوری بسیارند. یک نمونه از این کاربردها اینترنت ماهوارهای است که در آن تولید پهنای باند بیشتر نیاز به توان بیشتر دارد. آرکینات وان میتواند نقش یک قدم اولیه را برای ساخت و ساز رباتیک پروژه پایگاه لونار گیت وی (Lunar Gateway) در سطح ماه باشد.
مید این اسپیس همچنین قصد دارد ضایعات پلیمری ایستگاه فضایی را بازیافت کند. دیگر برنامه این شرکت تولید فیبر اپتیکال در فضاست که عملکرد بسیار بهتری نسبت به فیبرهای استاندارد دارد. اما یکی از جالبترین پروژههای این شرکت تبدیل سنگپوشه خود ماه به مواد اولیه چاپ سهبعدی و استفاده از آن برای ساخت سازههای محکم و نفوذناپذیر است. بر اساس یافتههای این شرکت، با ترکیبی متشکل از ۷۰% خاک ماه و ۳۰% پلیمر میتوان مواد اولیه مناسب برای چاپگر سه بعدی تولید کرد. مید این اسپیس حتی در آینده برنامه دارد که از سیارکها برای تولید سازههای فضایی استفاده کند و باید دید تا چه میزان در این پروژههای جاهطلبانه موفق خواهد بود.