مدیر پژوهشکده حمل و نقل فضایی از برنامه‌ریزی برای ساخت بالون ارتباطی با وزن ۲۰ کیلوگرم در راستای افزایش ارتفاع و افزایش پوشش‌دهی این محموله خبر داد و گفت: «طراحی کشتی هوایی نیز در دست مطالعه است.»
رحیم احسانی با اشاره به برنامه‌ریزی انجام شده برای ارتقا بالون‌ها در کشور، اظهار داشت: «ما در سال ۹۷ نسل جدیدی از بالون‌هایی را که می‌توانست محموله‌‌ای تا وزن ۳۰۰ کیلوگرم را حمل کند، آماده و تست کردیم که این بالون با نام بام ۳۰۰ هم اکنون آماده سرویس‌دهی است.»
وی با بیان اینکه تا پیش از آن، چنین بالونی امکان حمل محموله ۵۰ کیلوگرمی را داشت، افزود: «بالون‌های ارتباطی به صورت همزمان قابلیت ارائه خدمات مخابراتی از طریق فناوری وای‌فای و LTE ، تقویت آنتن‌های بی‌سیم و نیز پایش وضعیت محیط را دارند.»
احسانی از انجام پروژه مطالعاتی در خصوص ماندگاری بالون در شرایط مختلف آب و هوایی و افزایش ارتفاع آن خبر داد و گفت: «برنامه امسال ما برای توسعه بالون‌های ارتباطی در کشور، یک برنامه تحقیقاتی برای پوشش داخلی این بالون‌ها و بررسی ماندگاری آن‌ها در شرایط مختلف آب و هوایی و نیز افزایش ارتفاع استقرار آن‌ها با هدف افزایش قابلیت اطمینان سرویس‌دهی است.»
مدیر پژوهشکده حمل و نقل پژوهشگاه فضایی ایران با بیان اینکه نتایج این کار تحقیقاتی هنوز نهایی نشده است، اظهار کرد: «هم‌اکنون اقداماتی برای ارتقای برخی اجزای بالون صورت گرفته است. به این معنی که این ارتقاء مربوط به سکوی پرتاب که عملیات پرواز بالون روی آن انجام می‌شود، بوده است.»
وی اضافه کرد: «ما در یک پروژه مطالعاتی به این نتیجه رسیدیم که برای شرایط بحران باید بالون ارتباطی با سایز ۵۰ کیلوگرم را که بالونی چابک و عملیاتی است تجهیز کنیم و بالن بام ۳۰۰ را که دارای سایزی بزرگ‌تر است برای عملیات تاکتیکی و در شرایط خیلی خاص، آماده و تجهیز نماییم.»
احسانی با اشاره به انجام کار تحقیقاتی برای افزایش شعاع پوشش بالون ارتباطی، اضافه کرد: «بالون هم‌اکنون شعاع ۲۰ کیلومتر را پوشش می‌دهد؛ به این معنی که از یک نقطه که زیرساخت ارتباطی وجود دارد تا فاصله ۳۰ کیلومتری که زیرساخت وجود ندارد، به شعاع ۲۰ کیلومتر، می‌توانیم خدمات ارائه دهیم. اما در تلاش هستیم که با کار بر روی این محموله، پوشش‌دهی را افزایش دهیم.»
وی گفت: «در این راستا تیم مخابراتی ما در حال کار با اپراتورها است تا بتوانیم محموله ۶۰ کیلویی را با برد بالاتری نسبت به بالون ۵۰ کیلویی پرتاب کنیم. از سوی دیگر نیز در تلاش هستیم که وزن این بالون را تا ۱۵ و یا ۲۰ کیلوگرم کاهش دهیم تا بالون سبک‌تر شده و افزایش برد پوشش‌دهی نیز داشته باشد.»
مدیر پژوهشکده حمل و نقل پژوهشگاه فضایی ایران اضافه کرد: «اپراتورها هم باید از نگاه اقتصادی در بخش تحقیقات و توسعه این پروژه کار کنند و امیدواریم منابع مالی این پروژه به گونه‌ای تنظیم شود که همه واحدها کارشان را تسریع نمایند.»
احسانی تأکید کرد: «در راستای توسعه فناوری بالون، در پژوهشکده حمل و نقل فضایی، طراحی و ساخت کشتی هوایی را نیز در دستور کار داریم که نسخه ایده‌آلی از این فناوری خواهد بود و محدودیت‌های بالون مقید و برد کم را نخواهد داشت؛ البته این طرح در فاز مطالعاتی قرار دارد.»
وی در مورد زمان‌بندی این پروژه گفت: «ما در این پروژه یک نقشه ۵ ساله تدوین کرده‌ایم تا بتوانیم به یک سامانه بالون هوایی با قابلیت پوشش محیط در ۲۰۰ کیلومتر رفت و برگشت حرکت برسیم. اما به دلیل مباحث مالی سرعت این پروژه پایین و در فاز طراحی مطالعاتی قرار دارد.»