ستاره‌شناسان موفق به کشف دو ستاره تازه متولد شده در هاله‌ای از گاز و گرد و غبار شده‌اند که به درک اخترشناسان از مراحل اولیه تشکیل ستارگان کمک شایانی می‌کند. آن‌ها این دو ستاره نوزاد را در منظومه BHB2007] 11] کشف کرده‌اند.
اخترشناسان از طریق تصویری با وضوح بسیار بالا نتیجه گرفته‌اند که این ستاره‌های جوان در یک شبکه از رشته‌های گاز و غبار پیچیده شده‌اند و از طریق آن‌ها تغذیه می‌شوند. این کشف مهم، بینش جدیدی را به دانشمندان در مورد اولین مراحل زندگی ستارگان می‌دهد.
فلیپ آلوز (Felipe Alves) از انستیتوی فیزیک ماکس پلانک (Max Planck Institute for Extraterrestrial Physics) که رهبری این مطالعه را بر عهده دارد، گفت: «ما دو منبع فشرده را مشاهده می‌نماییم که آن‌ها را به عنوان دیسک‌های حاشیه‌ای اطراف دو ستاره جوان تفسیر می‌کنیم. این دیسک‌های حاشیه‌ای، گرد و غبار و گاز هستند که ستاره‌های تازه متولد شده و جوان را محاصره می‌کنند. به طور معمو،ل ستاره، ماده را از حلقه‌های اطراف خود می‌گیرد تا بزرگ شود.»
آلوز خاطرنشان کرد: «هر یک از این دیسک‌ها شبیه به کمربند سیارکی در منظومه شمسی ما است و فاصله بین آن‌ها ۲۸ برابر فاصله بین خورشید و زمین می‌باشد.»
این کشف شامل دو دیسک حاشیه‌ای است که توسط یک دیسک بزرگ‌تر احاطه شده‌اند و شبکه پیچیده‌ای از ساختارهای گرد و غبار را به شکل مارپیچی دارد که اخترشناسان آن‌ها را حلقه‌های چوب شور (Pretzel Loops) می‌نامند.»
پائولا کازلی (Paola Caselli) مدیر عامل انستیتوی فیزیک ماکس پلانک تأکید کرد: «این یک یافته واقعاً مهم است. ما سرانجام از ساختار پیچیده ستاره‌های باینری جوان که رشته‌های تغذیه، آن‌ها را به دیسکی که در آن متولد شده‌اند متصل می‌کند، تصویربرداری کرده‌ایم. این کشف محدودیت‌های مهم در مدل‌های فعلی شکل‌گیری ستاره‌ها را رفع می‌کند.»
وی ادامه می‌دهد: «فرض بر این است که دو ستاره نوزاد در دو مرحله از گرفتن ماده از دیسک بزرگ‌تر انباشته می‌شوند. در مرحله اول ماده به دیسک‌ها به شکل حلقه‌های چرخان داده می‌شود؛ این همان چیزی است که تصویر جدید نشان داد. در مرحله دوم نیز ستارگان از دیسک‌های حاشیه‌ای خود توده‌های جدا می‌گیرند.»
آلوز در پایان می‌گوید: «ما انتظار داریم این روند تشکیل دو مرحله‌ای باعث پویایی سامانه باینری در مرحله انباشت انبوه آن شود. در حالی که این مشاهدات با نظریه‌های موجود مطابقت خوبی دارد، برای درک بهتر چگونگی شکل‌گیری ستارگان، باید سامانه‌های باینری جوان بیشتری را به همرا جزئیات مطالعه کنیم.»