آژانس فضایی آمریکا، ناسا (NASA)، با همکاری شرکت اسپیس‌ایکس (SpaceX) پروژه مشترکی را برای افزایش آمادگی خود جهت امدادرسانی هرچه بهتر و بیشتر به فضانوردان تازه برگشته از فضا آغاز کرده است.
در مانور مشترک ناسا و اسپیس‌ایکس، کارمندان و امدادرسانان با استفاده از تجهیزات و ابزارهای پیشرفته توان عملیاتی خود را در شرایط مختلفی نظیر امدادرسانی روی دریا سنجیدند. از جمله مهم‌ترین بخش‌های این مانور، اجرای عملیات تخلیه اضطراری بر روی کشتی گو سرچر (GO Searcher) اسپیس‌ایکس بود. این کشتی در موارد زیادی برای مأموریت‌های تحقیقاتی و امدادی ناسا مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در ماموریت‌های فضایی، فضانوردان باید پس از انجام ماموریت خود و یا پس از مدتی حضور در ایستگاه فضایی بین‌المللی به سمت زمین بازگردند. گاهی در زمان بازگشت پیش می‌آید که فضانوردان با محفظه مخصوص خود بر روی دریا فرود می‌آیند؛ در این زمان امدادرسانان ناسا با تعیین موقعیت فضانوردان به سرعت با کشتی مخصوص گو سرچر به سمت آن‌ها رفته و پس از خارج کردن این افراد از محفظه، آن‌ها را به روی عرشه کشتی منتقل کرده و سپس با بالگرد به محل مناسب انتقال می‌دهند.
تعدادی از فضانوردان قدیمی و کنونی ناسا نیز در این مانور حضور داشتند و با پوشیدن لباس مخصوص، شرایطی واقعی را برای سایر افراد حاضر در عملیات آزمایشی به وجود آوردند.
لازم به توضیح است که به فرود یک فضاپیما یا قطعه‌ای از آن توسط چتر بر روی آب دریا آب‌فرود (Splashdown) گفته می‌شود. فضاپیماهای سرنشین‌دار آمریکایی پیش از برنامه شاتل فضایی (Space Shuttle) از این روش استفاده می‌کردند و سفینه‌های سایوز (Soyuz) روسی و شنژو (Shenzhou) چینی نیز برای موارد اضطراری توان انجام آب‌فرود را دارند. تنها نمونه از آب‌فرود فضاپیماها در تاریخ شوروی که البته برنامه‌ریزی‌نشده بود به فرود سایوز ۲۳ مربوط می‌شود؛ این فضاپیما بر سطح یخ‌زده یک دریاچه فرود آمد و فضانورد را با خطر مرگ روبه‌رو کرد.
خاصیت نرم آب به گونه‌ای است که کپسول‌های فضایی در مرحله پایانی فرود نیازی به ترمز فرود ندارند. روش فرود بر روی آب در برنامه‌های مرکوری (Mercury)، جمینی (Gemini) و آپولو (Apollo) به‌کار رفته است.
در پروازهای اولیه مرکوری، یک بالگرد، کابلی را به کپسول فضانوردان متصل می‌کرد و با برداشتن این کپسول از آب، آن را به یک کشتی در نزدیکی محل می‌رساند. البته این روش پس از غرق شدن سفینه لیبرتی بل ۷ (Liberty Bell 7) تغییر کرد. تمامی کپسول‌های مرکوری، جمینی و آپولو «دامن شنا» داشتند؛ دامن شنا شامل لاستیک‌هایی می‌شد که به شناور ماندنشان کمک می‌کرد. این کپسول‌های فضانوردی سپس به‌وسیله کشتی‌هایی بر روی آب یدک شده و با یک بالابر به عرشه کشتی منتقل می‌شدند.