دانشمندان شواهدی را رصد کرد‌ه‌اند که نشان می‌دهد کهکشان راه شیری یک کهکشان کوچک‌تر به نام گایا انسلدس (Gaia-Enceladus) را در سال‌های اولیه پیدایش خود بلعیده است. به این ترتیب، ستارگان، گاز‌ها و گرد و غبار آن کهکشان مذکور به مدار راه شیری کشیده شده‌اند.
البته محققان تاریخ دقیق این رویداد را نمی‌دانند. جمعی از دانشمندان اتحادیه اروپا (European Union) هنگام انجام تحقیقاتی برای تعیین سن ستارگان راه شیری به این کشف دست یافتند. هدف آن‌ها از این تحقیق، تعیین دقیق‌تر زمان تشکیل کهکشان بود.
پیش از این ستاره‌شناسان تصور می‌کردند کهکشان راه شیری از دو گروه مجزا از ستارگان تشکیل شده، اما زمان و چگونگی وقوع این رویداد مشخص نبود. در همین راستا محققان با استفاده از تلسکوپ فضایی گایا (Gaia) توانستند موقعیت، درخشندگی و فواصل یک میلیون ستاره را بررسی کنند؛ آن‌ها همچنین تراکم فلزات یا عناصر بدون هیدروژن یا هلیوم را در ستارگان مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند هرچند هر دو گروه از ستارگان سن یکسانی دارند، اما یک گروه از آن‌ها دارای حرکاتی بی‌نظم است؛ حرکات بی‌نظم ستارگان نشانه برخورد کهکشان‌ها با یکدیگر است.
محققان معتقدند کهکشان گایا انسلدس حدود ۱۰ میلیارد سال قبل با کهکشان راه شیری برخورد کرده و راه شیری طی چند میلیون سال کهکشان مذکور را بلعیده است. همچنین آن‌ها متوجه شدند این برخورد کهکشانی به دوره‌ای ۴ میلیارد ساله منجر شد که طی آن ستارگانی تشکیل شدند و گاز آن‌ها به شکل یک دیسک نازک از مرکز کهکشان راه شیری می‌گذرد.
پژوهشگران معتقدند بقایای کهکشان گایا انسلدس به تدریج هاله کهکشان راه شیری فعلی را به وجود آورد.