تلفن همراه شما در روزی که جنگ اتمی در جهان به راه بیفتد به دلیل نابودی تجهیزات ارتباطی کار نخواهد کرد، اما رئیس جمهور، شورای عالی امنیت ملی و فرماندهان عالی رتبه آمریکا همچنان قادر به برقراری ارتباط خواهند بود. ارتباطات این افراد توسط ماهواره‌هایی برقرار می‌شود که به آن‌ها ماهواره‌های پیشرفته با فرکانس بسیار بالا (AEHF) گفته می‌شود. این ماهواره‌ها در مدار ژئو قرار خواهند گرفت.
تاد هریسون (Todd Harrison)، مدیر پروژه امنیت هوافضای مرکز مطالعات راهبردی آمریکا (Aerospace Security Project at the Center for Strategic and International Studies) می‌گوید: «ما در بدترین روز تاریخ شدیدا نیاز به سامانه‌هایی داریم که به خوبی کار کنند.»
هم‌اکنون ۴ ماهواره AEHF در فضا قرار دارند، اما در بودجه ۲۰۱۹ نیروی هوایی آمریکا ۲۹.۸ میلیون دلار برای تکمیل دو ماهواره دیگر در نظر گرفته شده است و مقدار نامشخصی پول برای آماده‌سازی نرم‌افزارها و پایگاه‌های داده ماهواره‌ها در نظر گرفته شده‌است. این ماهواره‌ها در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ پرتاب خواهند شد.
نیروی هوایی آمریکا اعلام کرده ماهواره‌های AEHF بخشی از برنامه نوسازی توانمندی‌های جنگ هسته‌ای آمریکا هستند. هیدر ویلسون (Heather Wilson)، دبیر نیروی هوایی آمریکا (US Airforce)، می‌گوید: «ما باید سامانه‌های کنترل و فرماندهی زرادخانه هسته‌ایمان را مدرن کنیم.»
دیگر سرمایه‌گذاری وزارت دفاع آمریکا بر روی نسل بعدی ماهواره‌های جی‌پی‌اس است. بودجه جی‌پی‌اس به همراه بودجه AEHF شامل ۶۷۷ میلیون دلار سرمایه برای تحقیق و توسعه ماهواره‌های نظامی-مخابراتی آمریکا خواهد بود. هم‌اکنون ارتش آمریکا در حال علاقه‌مندی به قابلیت‌های ماهواره‌هایی است که قادر هستند در زمان جنگ ارتباطات نیروهایش را تامین کنند. به نظر می‌رسد مقامات پنتاگون نگران از دست رفتن ارتباطات ارتش آمریکا پس از حمله اتمی هستند.
پس از بمباران اتمی ذرات هوا باردار می‌شوند و انرژی‌های الکترومغناطیسی منتشر می‌کنند. سیگنال‌های مورد استفاده در ماهواره‌های معمولی در این شرایط قادر به رسیدن به مقصد نیستند، اما ماهواره‌های AEHF بدین صورت کار می‌کنند که اول یک آنتن آرایه فازی در همه‌ي فرکانس‌ها سیگنال منتشر می‌کند تا اینکه فرکانسی که قابلیت رد شدن از ذرات باردار را دارد پیدا شود سپس با همان فرکانس سیگنال‌ها فرستاده می‌شوند و ارتباط برقرار می‌شود. درست همانند ماشینی که در ترافیک به لاین خلوت‌تر می‌رود.
جنگ الکترونیک
دولت ترامپ فقط به نقش AEHFها در بعد از حملات هسته‌ای چشم دوخته است، اما این ماهواره‌ها در ارتباط با یک روند دفاعی مهم دیگر قرار دارند و آن جنگ الکترونیکی است. این ماهواره‌ها هنگامی که دشمنان سعی در ایجاد اختلال در ارتباطات آمریکا دارند تنها ماهواره‌هایی هستند که در برابر حملات مقاوم هستند و برقراری ارتباطات نظامیان را تضمین می‌کنند. روش مقابله با این اختلالات دقیقا مشابه مقابله با ذرات باردار هوا است. بدین صورت که با تغییر فرکانس ارسال سیگنال امکان شنود و قطع ارتباط را از دشمن می‌گیرند.
هریسون می‌گوید: «تنها ۷ درصد از پهنای باند نظامی آمریکا محافظت شده است و بسیاری از ارتباطات نظامی آمریکا در برابر دشمنان آسیب پذیر هستند، اما ارتش آمریکا با سفارش دادن AEHF به نورثروپ‌گرومن (Northrop Grumman) که تجهیزات مخابراتی آن‌را ساخته سعی در برطرف کردن این آسیب‌پذیری دارد.» جسیکا براون (Jessica Brown) سخنگوی نورثروپ گرومن می‌گوید: «ما همچنان به دعوت از مشتریان علاقه‌مندمان ادامه می‌دهیم و ارتش آمریکا نیز یکی از مشتریانی است که علاقه‌مند به EHF های کوچک قابل حمل است.»
نابودی فیزیکی ماهواره‌ها
ایجاد اختلال در ارتباطات ماهواره‌ها تنها یکی از کار‌هایی است که دشمنان می‌توانند علیه ماهواره‌های یکدیگر انجام دهند، اما یک تهدیدی که حتی ماهواره‌های AEHF هم از پس آن بر نمی‌آیند حملات فیزیکی به ماهواره‌ها است. در سال ۲۰۰۷ چین و آمریکا ماهواره‌هایی را در مدار هدف قرار دادند تا نشان دهند که توانایی این کار را دارند. روش آن‌ها برای این هدف قرار دادن بدین صورت بود که یک شی دیگر را به فضا فرستاده و با قفل کردن بر روی ماهواره به آن برخورد می‌کند.
البته آزمایشات نظامی در فضا عمدتا در مدار لئو و تا ارتفاع ۱۲۰۰ کیلومتری انجام شدند درحالیکه ماهواره‌های AEHF در مدار ژئو قرار دارند. حال سوال اینجاست که آیا رقبای آمریکا می‌توانند هدفی را در مدار ژئو یعنی ارتفاع ۳۶۰۰۰ کیلومتری نابود کنند یا خیر؟
در سال ۲۰۱۳ چین آزمایشی را انجام داد که طی آن یک پرتابه به مدار ژئو رفت و با انجام مانوری به جو زمین بازگشت. این آزمایش توان مانوری چینی‌ها را در مدار ژئو ثابت کرد که تهدیدی بزرگ علیه AEHFهاست. مورد دیگر ماهواره‌های تعمیرکار رباتیک مدار ژئو هستند. این ماهواره‌ها نه تنها توانایی مانور در مدار ژئو را دارند بلکه قادر به تعمیر ماهواره‌های از کار افتاده نیز هستند، اما آیا از آن‌ها فقط برای تعمیرات استفاده خواهد شد؟ جواب خیر است زیرا این ماهواره‌ها به همان اندازه که قابلیت تعمیرکاری دارند می‌توانند خراب‌کاری به بار بیاورند.
ایالات متحده دو راه برای مقابله با تهدیدات فیزیکی علیه ماهواره‌ها دارد. اول اینکه تعداد ماهواره‌ها را بالا ببرد تا شانس دشمنان برای نابودی تمام ارتباطات کم شده و موفق به این کار نشوند. راه حل دوم اضافه کردن رانشگر به ماهواره‌هاست تا بتوانند با مانور دادن از دست حجوم فیزیکی دشمن بگریزند.
آینده جنگهای فضایی
مسدود کردن ارتباطات، جنگ هسته‌ای و حملات فیزیکی علیه ماهواره‌ها خبر از آغاز عصر جدیدی از فضا می‌دهند. عصری که در آن جنگهای بشر به فضا رسیده است و تاکنون نمونه مشابهی در تاریخ وجود نداشته است. در حال حاظر حتی پروتکل‌های مشخصی برای مرزبندی و تعریف تجاوز وجود ندارد. آیا ایجاد اختلال در سیگنال‌های یک AEHF یک جور تجاوز است؟ آیا منهدم کردن ماهواره‌ای که سعی در ایجاد اختلال در سیگنال‌های AEHF دارد قانونی است؟ در حال حاضر جوابی برای این سوالات وجود ندارد و باید منتظر ماند و دید روابط دیپلماتیک فضایی بین کشورها چگونه خواهد شد.
