بازار شکوفای ماهواره‌های کوچک ماهواره‌برهای جدیدی را برای رسیدن به فضا می‌طلبد. آژانس فضایی اروپا (ESA) قصد دارد فرصت‌های کسب و کار جدیدی برای این نوع ماهواره‌برها ایجاد کند. این فرصت‌ها قرار است با شرکت دادن صنایع خصوصی در صنعت پرتاب فضایی به رشد اقتصاد فضایی اروپا در مقایسه با دیگر رقبا کمک کند.
در همین راستا این سازمان طرح برنامه آمادگی برای ماهواره‌برهای آینده را که از آن به عنوان FLPP هم یاد می‌کند را تدوین کرده است. هدف FLPP ارتقا سامانه‌های ماهواره‌برها و کاهش زمان، خطر و هزینه‌های پرتاب است. این طرح از سال ۲۰۰۴ آغاز به کار کرده است. یکی از برنامه‌های این طرح حمایت از ۵ طرح پیشنهادی میکرولانچرهایی است که از نظر اقتصادی موثر باشند. تا بتوانند ایده‌هایشان را به بلوغ رسانده و در بازار پرتاب های فضایی جای خود را پیدا کنند. یک میکرولانچر به ماهواره‌بری گفته می‌شود که بتواند ماهواره‌های تا ۳۵۰ کیلوگرم را به مدار پایین زمین یا (لئو) ارسال کند.
آژانس فضایی اروپا برای پیدا کردن موردهای مناسب برای این طرح حمایت یک مسابقه برگزار کرد که در آن بیش ۱۵۰ شرکت کننده حضور داشتند و طی آن پنج طرح برنده مسابقه شدند.
این پنج برنده که شامل میورالانچر (Miura launcher) از پی‌ال‌دی اسپیس (PLD Space)، آزول (AZuL) از شرکت دیموس (Deimos)، وگاورک‌هورس (Vega workhorse) از شرکت آویو (Avio)، کاتس (QATS) از گروه آریان (ArianeGroup) و یک طرح بدون اسم دیگر از شرکت ام‌تی ایرواسپیس (MT Aerospace) می‌شوند.
هم‌اکنون پیشروترین شرکت در این بین پی‌ال‌دی اسپیس است که سرمایه‌گذاری ۸۰۰ میلیون دلاری از آژانس فضایی اروپا دریافت کرده است. ماهواره‌بر این شرکت که میورالانچر نام دارد قادر است محموله‌هایی تا ۳۰۰ کیلوگرم به مدار لئو ارسال کند. دیگر ویژگی میورالانچر این است که مرحله اول این ماهواره‌بر بازگشت‌پذیر است. قرار است میورالانچر اولین پرتاب خود را در سال ۲۰۱۹ انجام دهد.
پنج طرح برنده شده قرار است با کمک مطالعات آژانس فضایی اروپا و تحت برنامه FLPPبه پنج معیار مهم آژانس فضایی اروپا دست پیدا کنند. این پنج معیار شامل داشتن سامانه اویونیک ارزان قیمت، مخازن کامپوزیتی، سامانه‌های جداسازی مراحل ماهواره، داشتن توربوپمپ و رسیدن به ایمنی استاندارد است.
گام بعدی آژانس فضایی اروپا سفارش طرح‌هایی برای ساخت پایگاه‌های فضایی مناسب این میکرولانچرها است.
