محمد فرشچی استاد دانشکده‌ی مهندسی هوافضای دانشگاه صنعتی شریف در شانزدهمین کنفرانس هوافضای کشور اعلام کرد:”باوجوداینکه در بخش فضایی ما توانمندی بسیار زیادی توسعه داده‌ایم ولی متأسفانه نتیجه‌ای که هم‌اکنون قابل‌دسترس هست، باهدف چشم‌انداز فضایی 1404 هماهنگی ندارد.
این بدان معناست که به هیچ‌یک از اهدافی که در سند جامع توسعه‌ی هوافضای کشور مشخص‌شده است، تا سال 1404 دست پیدا نخواهیم کرد که شاید این مسئله به مدیریت منابع و هدف‌گذاری برمی‌گردد. تمام اهدافی که در این سند مطرح است ازجمله مخابراتی، سنجشی، ناوبری و… به دسترسی مطمئن،ارزان و تکرارپذیر به فضا وابسته است. یعنی بدون دسترسی به فضا هیچ‌کدام از این اهداف عملی نیستند، به همین دلیل پیشرفت برنامه‌ی فضایی کشور به‌طور قابل‌توجهی در مسئله‌ی پرتابگرها متمرکز است و آن اهمیتی که پرتابگرها دارند، ماهواره‌ها ندارند.”
باتجربه‌ی کنونی چه اصلاحاتی در بخش فضایی باید صورت بگیرد؟
محمد فرشچی که در نشست سند جامع توسعه هوافضای کشور و نقشه راه فناوری سخن می‌گفت، بیان داشت:”باید نگاهمان را نسبت به فضا از این چیزی که هست،خیلی گسترده‌تر بکنیم. برای مثال، بعد از جنگ جهانی اول هواپیماها مصرفی به‌جز مصرف نظامی نداشتند. اما در یک بازه‌ی نزدیک به ده سال به‌طور ناگهانی جنبه‌ی تجاری پیدا کردند و قسمتی از حمل‌ونقل بین‌المللی شدند. به نظر من صنعت فضایی هم در حال طی این فرآیند هست. شاید تا حتی چند سال پیش به بخش فضایی با یک دیدگاه نظامی،امنیتی و سوق‌الجیشی نگاه می‌شد اما در حال حاضر در سطح دنیا نگاه به فضا تغییر کرده است. با این وجود متأسفانه ما هیچ بهره‌ای از این تغییر نگاه و تجاری شدن، نبردیم و در سند جامع و نقشه راه هوافضای کشور دیده نشده است.”
وی ادامه داد:”بنابراین ما برای اصلاح، باید نگاهمان را عوض کنیم. همچنین باید امکانات دست‌یابی به فناوری‌های لازم را ایجاد کنیم. متأسفانه زیرساخت‌های موجود جوابگوی رسیدن به اهداف بلندمدت در سطح بین‌المللی نیستند و می‌بایست این زیرساخت‌ها توسعه پیدا کنند. از سوی دیگر باید این فعالیت به‌گونه‌ای باشد تا از مرحله‌ای به بعد، سرمایه‌گذاری بخش خصوصی بتواند سرمایه‌گذاری کند و دولت به‌عنوان سیاست‌گذار و ناظر قرار داشته باشد.”