این روزها شما می‌توانید به‌راحتی محاسبه کنید که چه مقدار سوخت برای سفر به ماه و بازگشت به زمین لازم است و اگر یک برنامه گوشی هوشمند دارید به‌آسانی آخرین عکس و اطلاعات از کره ماه، مریخ و حتی فراتر از آن نپتون را با یک جستجو در گوگل به دست آورید اما در سال ۱۹۵۷ زمانی که ماشین‌حساب الکترونیکی حتی اختراع نشده بود دانشمندان فضایی مجبور بودند با یک‌تکه گچ و تخته‌سیاه خیلی از محاسبه‌ها را انجام دهند.
امروز برای ما بسیار سخت است بپذیریم بسیاری از محاسبات پرتاب ماهواره و یا سفر به فضا با گچ و تخته‌سیاه انجام‌شده است اما این واقعیت دارد.
در دهه ۱۹۵۰ و حتی تا نخستین سال‌های دهه ۱۹۶۰ ریاضیدان‌هایی که باید محاسبات مربوط به ماهواره‌برها و پرتاب‌ها را انجام می‌دادند از گچ و تخته‌سیاه استفاده می‌کردند.
آن‌هم نه تخته‌سیاه معمولی بلکه تخته‌سیاهی در ابعاد حدود ۳ در ۴ متر چون لازم بود برخی از این محاسبات هم‌زمان دیده شوند و به هم ارتباط داشتند. به همین دلیل از نردبان‌هایی با ارتفاع مختلف هم استفاده می‌کردند.
این عکس‌ها را آیرمن عکاس مجله لایف از دانشمندان فضایی آن زمان گرفته است و نشان می‌دهد عصر فضا چگونه آغاز شد و چطور گچ و تخته‌سیاه به دانشمندان کمک کرد تا راه فضا و به دنبال آن سفر به ماه را ترسیم کنند.
