از میان ۱۹۵ کشور جهان، ۷۲ کشور از جمله بولیوی، نیجریه، بنگلادش و پرو عضو آژانس فضایی بینالمللی هستند.
هنوز کشور قرقیزستان موفق نشده است به عضویت این آژانس دربیاید. به همین دلیل، گروهی از زنان جوان این کشور دست به کار شدند با همکاری یکدیگر اولین ماهواره را بسازند و به فضا پرتاب کنند.
گزارش سال گذشته رویترز از این کشور نشان میدهد، قرقیزستان کشوری آزاد برای فعالیتهای زنان نیست و دختران جوان در آن با محدودیتهای فراوانی روبرو هستند.
باورهای سنتی خانوادگی دختران را سریعا مجبور به ازدواج و تشکیل خانواده میکند و فرصت چندانی برای تحصیل در دانشگاه یا کارهای تحقیقاتی و پژوهشی ندارند.
اما این گروه مصمم از دختران قرقیزستانی در سنین ۱۷ تا ۲۵سالگی هستند و یک دوره رایگان رباتیک را گذرانده و هفتهای دو بار در دفاتر کلوپ (Kloop) یکدیگر را ملاقات میکنند.
کلوپ یک مدرسه روزنامهنگاری مستقل در شهر بیشکک، پایتخت قرقیزستان است. این دختران با تعریف یک پروژه سرمایهگذاری مشترک میخواهند ماهوارهای مکعبی مانند به نام کیوبست (CubeSat) را با سرمایهای نزدیک به ۱۵۰هزار دلار بسازند.
هزینه ساخت این ماهواره به صورت مشارکتی جمعآوری میشود و تا کنون زنان فضانوردی از روسیه و امریکا در این پروژه سرمایهگذاری کردند. قرار است ماهواره کیوبست تا سال آینده میلادی آماده شود.
چیزی فراتر از ساخت یک ماهواره
در حال حاضر، ۱۰۳نفر به طور مجموع ماهیانه ۸۴۸دلار به پروژه فضایی کشور قرقیزستان کمک میکنند. این گروه از دختران نام خود را پترون (Patreon) گذاشته و با تعریف یک پروژه crowdfunding سعی کردند هنرمندان و بازیگران معروف را تحت تاثیر قرار دهند تا سرمایه بیشتری جمعآوری کنند.
آنها برای رفتن به مرحله بعدی پروژه خود باید ماهیانه ۱۵۲دلار بیشتر جمعآوری کنند. آنها در فاز اول سعی کردند یک چاپگر سهبعدی خریداری کرده و قطعات ماهواره را تولید کنند.
در فاز دوم، میخواهند نمونههای زمینی این ماهواره را تهیه و مورد آزمایش قرار دهند. در فازهای بعدی سراغ آموزش پرتاب ماهواره در کشورهای دیگر میروند و درنهایت اجزای مورد نیاز برای پرتاب ماهواره را خریداری و استقرار خواهند داد.
هدف نهایی ارسال ماهواره کیوبست به ایستگاه بینالمللی فضایی (ISS) است تا کشور قرقیزستان هم در فهرست دارندگان ماهواره قرار بگیرد. برای پرتاب ماهواره به سکوی پرتاب و ماهوارهبر نیاز ندارند و آنها میتوانند از طریق امکانات ناسا و برنامههای اشتراکی این ماهواره را پرتاب کنند.
در این میان، دختران قرقیزستانی به ابتکارات و ایدههای جالبی فکر میکنند. مثلا، آنها به ایده هدایت اشعههای خورشیدی به سوی زبالههای فضایی مجاور ماهواره فکر میکنند تا بتوانند از تبخیر این زبالهها تأمین انرژی کنند.
ماهواره کیوبست نمیخواهد فقط وظیفه ارسال و دریافت سیگنالها را داشته باشد و کارهای پیشرفتهای برایش تعریف شده است که از همت بلند گروه پترون خبر میدهد.
به عنوان نمونه، میخواهند با این ماهواره از فلات تبت عکسبرداری کنند چون یکی از زیباترین و مرتفعترین قلههای جهان است ولی تصاویر زیادی از آن در دسترس نیست.