تلفنهای همراه در سالهای اخیر زیرساختهای مختلفی را دستخوش تغییر و تحول کردهاند؛ زیرساختهایی از جمله حمل و نقل، پرداخت قبوض، و ارتباطات. اما یک بخش دیگر نیز وجود دارد که فناوریهای موجود در تلفن همراه آن را هم به موازات موارد مذکور تغییر دادهاند: ماهوارهها
پیشرفتهای صورتگرفته در زمینه تلفنهای همراه باعث شده که اکنون شما بتوانید یک کامپیوتر، یک دوربین، پردازنده، باتریها و آنتنهای رادیویی را در جیب خود جای دهید. این پیشرفتها همچنین برای کوچکتر کردن ماهوارهها الهامبخش بوده است. اکنون کارآفرینان محمولههای خود را سادهترو ارزانتر به فضا میفرستند و این موضوع توجه سرمایهگذاران را نیز جلب کرده است. نمودار زیر که توسط وبسایت تحلیلی کرانچ بیس (Crunchbase) تهیه شده، نشاندهنده میزان سرمایهگذاری صورت گرفته بر روی شرکتهای فناوری ماهوارهای طی سالهای ۲۰۱۲تا ۲۰۱۷ میباشد.
همانطور که در تصویر مشاهده میشود، سرمایهگذاری در شرکتهای ماهوارهای از سال ۲۰۱۲ به میزان قابل توجهی افزایش داشته است. قبل از این دوران، بیشترین میزان سرمایهگذاری سالانه (که در این نمودار نشان داده نشده است) در سال ۲۰۰۶ انجام گرفته بود که در کل جهان تنها 5 قرارداد با شرکتهای تولیدکننده ماهواره به امضا رسیده بود.
در جدول زیر شرکتهای خصوصی فعال در عرصه فضایی با بیشترین میزان بودجه فهرست شدهاند. مواردی که در این رتبهبندی لحاظ شدهاند عبارتند از فعال بودن شرکت در حال حاضر و کل بودجه دریافتی در مراحل مختلف تامین بودجه.
فرصتهای پیش روی شرکتهای ماهوارهای
به طور کلی شرکتهای ماهوارهای خصوصی سه زمینه اصلی فعالیت دارند: ارائه اینترنت پهنباند، توسعه سختافزار و خدمات بر پایه ماهوارهها.
در بخش خدمات پهنباند، بودجه زیادی متمرکز شده است.اما این تنها به دلیل بازار بزرگ حوزه اتصال به اینترنت نیست بلکه هزینههای بسیار زیاد برای ساخت و پرتاب ماهوارههای مخابراتی توانمند موجب میشود که اعداد گردش مالی و سرمایهها در این حوزه بسیار زیاد باشد. به همین دلیل است که بانک بزرگی مثل بانک سرمایهگذاری ژاپنی سافت بنک SoftBank)) در سال ۲۰۱۶ عدد قابل توجه یک میلیارد دلار در منظومه ماهوارهای شرکت وانوب OneWeb سرمایهگذاری کرد.
در دنیای سختافزارها و حسگرها، نبرد بر سر کوچکسازی و بهینهسازی عملکرد ماهوارهها و تجهیزات زمینی آنها میباشد. برای مثال شرکت آمریکایی کایمتا Kymeta)) که در جدول فوق رتبه سوم را به خود اختصاص داده است، فناوری آنتنی را توسعه داده که به ماهوارهها کمک میکند با اشیایی که سریع حرکت میکنند یا مانورهای شدید انجام میدهند، ارتباط مخابراتی برقرار کنند.
اما همانند صنایع دیگر، در صنعت ماهوارهای نیز بخش مهمی از درامد از طریق ارائه خدمات بر پایه فناوریهای توسعهدادهشده بدست میآید. یک نمونه موفق در این بخش، شرکت آمریکایی پلنت (Planet) میباشد. این شرکت میکروماهوارههای مجهز به دوربین خود را توسعه میدهد، به کمک منظومه آنها تصاویری از زمین تهیه میکند و سپس نقشهها و دادههای خود را به دولتها، سازمانهای مدیریت بحران، شرکتهای کشاورزی و دیگر سازمانهایی که به خدامت سنجشی نیاز دارند میفروشد. پلنت البته رقبایی از جمله دسکارتس لبز Descartes Labs))، اوربیتال اینسایت (Orbital Insight)، آسترودیجیتال Astro Digital)) و اومنی ارث OmniEarth)) دارد که در بخش سنجش از دور فعال هستند. اما به دلیل این که بازار اطلاعات مکانپایه و خدمات سنجش از دور بازاری نسبتا جدید محسوب میشود، نیاز به خدمات، به میزانی هست که تمامی این رقبا و شرکتهای دیگر این بازار کسب و کار خود را داشته باشند.
بازارهایی فراتر از ساخت و فروش ماهواره
آنچه که باید مورد توجه قرار گیرد این است که بازار جدید ماهوارهها فراتر از تولید ماهوارههای ارزانقیمت با قطعات الکترونیکی ارزانقیمت موجود در بازار است. ماهوارهها (و کاربردهای نشات گرفته از آنها) از همپوشانی چندین فناوری لبه علم ریشه گرفتهاند.
بدون سامانههای یادگیری ماشینی، مرتب کردن و دستهبندی نمودن حجم عظیم چندین ترابایتی دادهای که منظومههای ماهوارههای سنجشی تولید میکنند غیر ممکن است. یا به عنوان مثالی دیگر، اگر پیشرفت اعجابانگیز ارتباطات همراه حاصل نشده بود و کاربردهای پهن باندی همچون پخش زنده ویدیو تعریف نشده بودند، اصلا نیاز فعلی به فناوریهای جدید ماهوارهای به وجود نمیآمد. بدون حسگرهای کارامدتر و کوچکتر، منظومههای ماهوارهای تنها میتوانستند اشیایی را مشاهده کنند که در طیف نور مرئی باشند. اگر دههها سرمایهگذاری در توسعه راکتها و علم رباتیک انجام نمیگرفت، اکنون یک جعبه کوچک پر از مدار و آنتن و حسگر نمیتوانست جو زمین را ترک کند.
اما شرکتهای سرمایهگذاری و کارآفرینان به گذشته نگاه نمیکنند. در عوض آنها میخواهند بدانند ماهوارهها در آینده چه کار میکنند و بازگشت سرمایه و سود در این صنعت به چه شکل است.