ناسا بهتازگی، دقیقترین برنامه تاریخ بشر را در رابطه بااینکه چگونه انسانها باید به ماه بروند را منتشر کرده است.
طرح کمیته اکتشافی و عملیاتی شورای مشورتی ناسا شامل چیزی است که دروازه فضایی عمیق نامیده میشود که به معنای دروازه پلتفرم مدار ماه هست. نخستین بار در مارس۲۰۱۷ اعلام شد که این دروازه یک زیستگاه کوچک است که میتواند به دور ماه حرکت کند و بهعنوان مکانی برای تحقیق انسانها و رباتها در مورد ماه و حتی چیزی فراتر از آن عمل نماید.
بهعبارتدیگر، میتوان از این دروازه بهعنوان پایهای برای کشف سطح ماه، انجام آزمایشهای مختلف و سفرهای طولانیمدت فضایی و آمادهسازی تیم برای مقصدهای بسیار دورتر، استفاده نمود. ناسا قصد دارد این دروازه را تا سال۲۰۲۴ راهاندازی کند، البته اگر همهچیز طبق برنامه پیش رود.
کاترین همیلتون (Kathryn Hambleton)، سخنگوی ناسا در بیانیهای گفت، در حال حاضر، تمرکز اولیه ما روی ماه و بازگرداندن انسانها به آنجاست. گروههای ناسا در حال انجام برنامهریزیهایی برای استفاده از فضایی فراتر از مدار زمین در نزدیکی ماه بهمنظور افزایش قابلیت فناوریهای ما، آزمایش سامانههای مختلف و آزمایش عملیات خود هستند و این در حالی است که هنوز راه زیادی تا انجام سفر ِ ماه گردی ما باقیمانده است.
شورای مشورتی ناسا در نشست خود که برای عموم مردم آزاد بود، اعلام کرد ساخت دروازه فضایی جزء اصلی این برنامه هست و به شرح زیر است:
عنصر قدرت و نیروی محرکه (PPE): مؤلفهای که به دروازه قدرت میدهد و اجازه میدهد تا در مدارهای مختلف حرکت کند.
هوابند: نقطه خروجی است که میتواند برای پیادهروی فضانوردان استفاده شود یا اجازه میدهد انواع دیگری از حاملها در دروازه استقرار یابند.
محل سکونت: بخشهایی از دروازه که میتواند چهار عضو خدمه را حداکثر تا ۹۰روز مأموریت، در خود جای دهد.
اما قبل از اینکه فضانوردان بتوانند دروازه را به حالت مسکونی درآورند، ناسا باید کارهای زیادی را انجام دهد و باید این کار را در شش سال آینده به اتمام برساند.
مرحله ۱: ساخت یک حامل غولآسای فضایی به نام سامانه پرتاب فضایی اس.اس.ال (SLS)، این سیستم اجزای اصلی دروازه را تا سال۲۰۲۴ به فضا ارسال خواهد کرد. در سال۲۰۲۴، سفینه فضایی اوریون (Orion) ناسا که در حال حاضر در حال آمادهسازی است، این قطعات را در جای خود قرار میدهد و دروازه را برای ساکنان آماده میکند.
برای ارسال فضانوردان به دروازه، اس.ال.اس به ماهواره لرب نیاز دارد که قادر باشد ۳۷تن را به مدار اطراف ماه منتقل کند. در حال حاضر، ما حامل فضایی نداریم که بتواند این کار را انجام دهد و حداکثر ظرفیت ترابری فالکون (Falcon) اسپیس ایکس به سمت ماه نیز در حدود ۱۸تا ۲۲تن تخمین زدهشده است. مهندسان میخواهند بدانند که چطور باید این مقدار را دو برابر کنند.
قطعاً تکمیل سفینههای فضایی اس.ال.اس و اوریون و تأمین منابع مالی برای تمام اجزای دروازه و ارسال آنها به مدار ماه تا سال۲۰۲۴ و یافتن اولین فضانوردانی که بخواهند به این سفر بروند به تلاش و زمان زیادی نیاز دارد. این کار بسیار جاهطلبانه است، بهویژه اینکه ساخت اس.ال.اس کار سادهای نیست. صنعت فضانوردی خصوصی ممکن است به ناسا کمک کند. آژانس فضایی امیدوار است که یک شرکت فضایی خصوصی، وظیفۀ ساخت سفینه فضایی را که فضانوردان را از زمین به سطح ماه برساند بر عهده بگیرد، اما تاکنون هیچگونه مشارکت ِ رسمی اعلامنشده است.
درهای دروازه ،هوابند، بهسوی حاملهایی که توسط سازمان دولتی فضایی و شرکتهای خصوصی راهاندازی میشوند، بازخواهد بود. ازآنجاییکه شرکتهایی مانند اسپیس ایکس (Space X) در حال انجام جهشهای فنّاورانه غولآسا هستند، لذا احتمالاً میتوانند ماهوارهبرهایی بسازند که قدرتمندتر و ارزانتر باشد. آنها میتوانند بار بزرگی را از روی دوش ناسا بردارند. همیلتون در ادامه سخنانش افزود:«قطعاً فرصتهای زیادی برای انواع ماهوارهبرهای شرکتهای مختلف برای عرضه تجهیزات و تدارکات به دروازه وجود خواهد داشت.»
حتی باوجود داشتن گزینه همکاری با شرکتهای فضایی خصوصی روی میز، ناسا بازهم با موانع بزرگی برای ساخت دروازه فضایی و به اجرا درآوردن طرح خود روبروست. هنوز خطرات زیادی وجود دارد که فضانوردان را در این سفر فضایی تهدید میکند، مانند سطوح شدید تابش، انزوا، کمبود جاذبه و محیطهای سخت و خشن.
خوشبختانه تحقیقات ناسا بهخوبی پیش میرود و مطالعات زیادی در ایستگاه فضایی بینالمللی انجامشده است. همیلون در این خصوص میگوید: «ما در تلاشیم تا از سامانههای خود مطمئن شویم و بیش از یک نوع سیستم حلقه بسته ازلحاظ بازیافت هوا و آب داشته باشیم، چراکه نسبت به مواد مصرفی روی زمین، اعتماد کمتری به قابلمصرف بودن این گزینه در فضا داریم. بااینوجود و با توجه به نتایج این آزمایشها، ناسا هنوز قصد دارد دروازه را در زمان مشخصشده راهاندازی کند.»
بله، ناسا قبل از اینکه دروازه فضایی عمیق مدار ماه را به راهاندازی کند، باید کارهای زیادی انجام دهد. شش سال بهسرعت خواهد گذشت اما در این مدت باید چیزهای غیرممکنی اتفاق بیفتد. با مشارکت مناسب دولت و شرکتهای خصوصی و مشارکتهای بینالمللی، ناسا میتواند فضانوردان خود را به سطح ماه و یا حتی مریخ ارسال کند.