شرکت ویرجیناوربیت (Virgin Orbit) یک گام به هدف خود برای به پرواز درآوردن حاملهای فضایی از طریق هواپیماهای بوئینگ ۷۴۷ (Boeing 747) نزدیک شده است.
شرکت یادشده بهمنظور پرتاب دومرحلهای حاملهای خود به فضا یک سامانه پرتاب ویژه نیز طراحی کرده که لانچر وان نام دارد و با هواپیماهای ۷۴۷ سازگار شده است.
یک شرکت همکار ویرجین اوربیت که ویرجین گلکتیک (Virgin Galactic) نام دارد نیز قصد دارد طرح مشابهی را به اجرا درآورد که هدف آن گسترش جهانگردی فضایی است. اما ویرجین اوربیت به دنبال پرتاب ماهواره به فضا و قرار دادن آن در مدار زمین است و بر این باور است که استفاده از این روش جدید هزینههای مذکور را تا حد قابلتوجهی کاهش میدهد.
بهتازگی یک پرواز آزمایشی برای بررسی دستگاههای موردنیاز برای پرتاب حامل به فضا با هواپیماهای۷۴۷ صورت گرفته و این پرواز موفقیتآمیز توصیفشده است.
برای این کار تغییراتی در بالهای هواپیمای۷۴۷ صورت گرفته تا پرواز آن در ارتفاع ۱۰۷۰۰متری ممکن شود. این هواپیما حاملی با یک موتور به وزن بیش از ۳۳هزار کیلوگرم را حمل میکند. مدت فعالیت این موتور حدود سه دقیقه است.
در مرحله بعد که حدود ۶دقیقه طول میکشد ماهواره اصلی در مدار زمین قرار میگیرد و درنهایت هواپیما به زمین بازگشته و برای پرواز بعدی آماده میشود. غلبه بر مشکلات ناشی از وضعیت آب و هوایی نامساعد و کاستن از مدتزمان تأخیر مأموریتهای فضایی ازجمله دیگر مزایای استفاده از این روش است. انتظار میرود پرتاب عملیاتی ماهواره به فضا بدین شیوه از سال۲۰۲۱ آغاز شود.
