تیتان (Titan)، بزرگ‌ترین قمر زحل (Saturn) در مه غلیظی پوشیده شده است و به همین خاطر دیدن آن کار آسانی نیست. ذرات کوچکی که در اتمسفر بالایی شناور هستند مه غلیظی ایجاد می‌کنند که تقریباً نفوذناپذیر است و نور را با شدت زیاد در طول‌موج‌های مرئی انتشار می‌دهد.
بدین ترتیب سطح تیتان از چشم‌های کنجکاو هر بیننده‌ای پنهان می‌شود. ولی سطح تیتان را با طول‌موج نور مادون‌قرمز بهتر می‌توان نظاره کرد، چراکه انتشار نور ضعیف‌تر می‌شود و جذب آن در اتمسفر کاهش می‌یابد.در اطراف این تصویر نورانی از تیتان که در وسط عکس دیده می‌شود، می‌توانیم تعدادی از واضح‌ترین تصاویر مادون‌قرمز از تیتان را ببینیم که تاکنون گرفته‌شده‌اند.
شش عکسی که در اطراف تصویر مرکزی تیتان می‌بینیم در رنگ غیرواقعی و حاکی از ۱۳ سال پیگیری مداوم از داده‌های تصویری مادون‌قرمز از طیف‌نگاری مرئی و مادون‌قرمز توسط سفینه فضایی کاسینی (Cassini) هستند. این تصاویر را می‌توانیم با نمای حیرت‌انگیز از تایتان مقایسه کنیم که در نور مرئی از درون کاسینی دیده می‌شود.