دانشمندان سیارهای با ویژگی منحصربهفرد کشف کردهاند که حرارتی بسیار بالاتر از ستاره خورشید در منظومه شمسی دارد.
کارشناسان موفق به شناسایی سیارهای با درجه حرارتی افزون بر ۴ هزار درجه سلسیوس به نام (Kelt-۹b) شدند.
اتمسفر این سیاره بسیار سوزان است و درجو آن بخار فلزهایی، چون آهن و تیتانیوم وجود دارند؛ سیاره (Kelt-۹b) ابعاد سه برابر اندازه سیاره مشتری، ولی چگالی بهاندازه نصف آن دارد.
این سیاره به دور ستارهای به نام کلت (KELT) هر ۳۶ ساعت یک بار میچرخد و درجه حرارت سطح آن تا ۴۳۲۷ درجه سلسیوس میتواند افزایش پیدا کند.
سیاره (Kelt-۹b) از دسته سیارههای فراخورشیدی (exoplanet) است و فاصله آن تا خورشیدش(KELT)، سی بار نزدیکتر از فاصله زمین تا خورشید است.
سیارههای فراخورشیدی، خارج از منظومه شمسی قراردارند و سالهاست دانشمندان در تلاش برای شناسایی سیارهها و ستارههای فراخورشیدی هستند؛دانشمندان گمان میکنند در بین فراخورشیدیها امکان وجود سیارههایی باقابلیت حیات و وضعیت آب و هوایی مشابه کره زمین وجود دارد.
کشف این سیاره و بررسی وضعیت اتمسفر و عنصرهای تشکیل دهنده آن در جدیدترین شماره نشریه NATURE به چاپ رسیده است.
کارشناسان علت گرمای فوقالعاده زیاد درسیاره (Kelt-۹b) را به دلیل نزدیک بودن به ستاره آن میدانند که دمایی نزدیک به ۱۰ هزار درجه سلسیوس دارد.
کشف این سیاره حاصل کار گروهی از منجمان دانشگاه برن و دانشگاه ژنو سوئیس است.
محققان با استفاده از طیف گرافی تلسکوپ (the HARPS-North spectrograph) واقع درلاپالما، در جزیره (the Baleaeric island of Mallorca) موفق به کشف این سیاره فراخورشیدی و ستاره آن شده اند.
این سیاره در فاصله ۶۵۰ سال نوری از کره زمین و در صورت فلکی ماکیان (the constellation Cygnus) قراردارد.
کارشناسان اعلام کردهاند درجه حرارت این سیاره تقریباً ۲ برابر درجه حرارت خورشید (۵۶۰۰ درجه سلیسیوس) در منظومه شمسی است و از این رو دانشمندان آن را سوزانترین سیاره کشفشده تاکنون در جهان معرفی کردهاند.
سوزانترین سیاره در منظومه شمسی، سیاره ناهید با درجه حرارت ۴۶۲ درجه سلسیوس است که قابلمقایسه با درجه حرارت سطح سیاره (Kelt-۹b) نیست.
به دلیل حرارت فوقالعاده بالا در این سیاره مولکولهایی چون آب، دیاکسید کربن و متان وجود ندارند؛ دانشمندان با شبیهسازی وضعیت اتمسفر و آبوهوای سیاره (Kelt-۹b) موفق به شناسایی عنصرهای موجود در اتمسفر آن شدهاند.
یافت سیارههای فراخورشید بیشتر با استفاده از تلسکوپهای فضایی انجام میگیرد، زیرا در اتمسفر کره زمین مواد شیمیایی قراردارند که سبب فیلتر شدن ورود نور به لایههای درونی جو زمین میشوند، اما در فضا تلسکوپهای فضایی مشابه تلسکوپ فضایی هابل بررسی و رصد اجرام فراخورشیدی امکانپذیر است.