این موج شوک در فضای میان ستاره‌ای با سرعت بیش از ۵۰۰۰۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند.
در نزدیکی بالای این تصویر رنگی و با جزئیات، رشته‌های بافته‌شده‌ای که به سمت بالا حرکت می‌کنند، درواقع موج‌هایی بلند از گاز درخشان هستند که آن‌ها را تقریباً از لبه مشاهده می‌کنیم.
این سحابی که با عنوان ان‌جی‌سی ۲۷۳۶ دسته بندی شده است. ظاهر کشیده شده‌ای دارد و این ظاهر نام سحابی را که مداد است، توجیه می‌کند.
سحابی مداد، حدوداً ۵ سال نوری درازا دارد و در فاصله ۸۰۰ سال نوری از ما قرارگرفته است. این سحابی، تنهای بخش کوچکی از باقی‌مانده ابرنواختر بادبان است.
باقی‌مانده بادبان، حدوداً ۱۰۰ سال نوری قطر دارد. این ابرهای رو به گسترش از انفجار یک ستاره می‌آیند؛ انفجار ستاره‌ای که۱۱۰۰۰ سال پیش مشاهده شد.
در ابتدا، سرعت حرکت این امواج شک به میلیون‌ها کیلومتر در ساعت می‌رسید اما با حرکت در مواد میان ستاره‌ای اطرافش، سرعت این امواج به شکل قابل‌توجهی کم شد.
در این تصویر باریک-باند و میدان وسیع، رنگ‌های قرمز و آبی به ترتیب نشان‌دهنده درخشش هیدروژن یونیزه شده و اتم‌های اکسیژن است.