آمریکا قصد دارد یک سامانه پیشران حرارتی هسته‌ای (NTP) را در مدار کره زمین آزمایش کند تا بتواند از آن‌ها برای رفع چالش‌های فعلی سامانه‌های پیشران رایج بهره بگیرد. مانور سریع ماهواره‌ها و فضاپیماها در فضا امری چالش‌برانگیز است و پیشران‌های رایج شامل سامانه‌های الکتریکی و شیمیایی به دلیل برخی مشکلات فنی مثل راندمان رانش به وزن پایین نمی‌توانند در این باره عملکرد مورد انتظار را داشته باشند.
NTP نسبت رانش به وزن بالایی در حدود ۱۰ هزار برابر پیشران الکتریکی و دو تا پنج برابر پیشران شیمیایی دارد و سرعت مانور بهتری را ارائه می‌دهد. پیشران‌های هسته‌ای همان‌طور که از نامشان پیداست از سوخت‌های هسته‌ای غنی‌شده استفاده می‌کنند. هر چند هزینه ساخت یک پیشران اتمی نسبت به پیشران‌هایی با سوخت‌های فسیلی بسیار بیشتر است، هزینه آن در بلندمدت به مراتب کمتر و به‌صرفه‌تر خواهد بود.
برنامه دراکو
این برنامه موسوم به دراکو (DRACO) توسط آژانس پروژه‌های پژوهشی پیشرفته دفاعی (DARPA) آمریکا انجام می‌شود. پیمانکاران اصلی نیز شرکت‌های آمریکایی جنرال اتمیکس (General Atomics)، بلو اوریجین (Blue Origin) و لاکهید مارتین (Lockheed Martin) هستند. مطابق برنامه‌ریزی‌ها آزمایش این سامانه پیشران در سال ۲۰۲۵ در مدار لئو انجام می‌شود.
