سیروس برزو: بله تقريبا هر كيهان نوردان سالی يك بار بايد اين امتحان ها را بدهند تا مشخص شود هنوز آمادگي لازم براي سفر به فضا را از دست نداده‌اند. امتحان‌ها هم به صورت نظری است و هم عملی. یعنی باید در مورد هدایت سفینه و ایستگاه فضایی ،انجام آزمایش‌های علمی در فضا، تجهیزات سفینه‌ها و غیره اطلاعات لازم را داشته باشد. بخش دوم امتحان عملی برای سنجیدن توانایی‌های عملی سفر به فضا است. این قسمت هم شامل دو بخش می‌شود. امتحان عملی هدایت سفینه و ایستگاه فضایی در شرایط عادی و اضطراری و آزمايش‌های پزشكی مثل دستگاه گريز از مركز و يا تاقك تغييرات جوي (باروكامرا).
در اتاقك باروكامرا، عواملي مثل فشار، درجه حرارت، نور، آلودگی‌های صوتی و غيره و در دستگاه گريز از مركز، ميزان فشار جی يا شتاب گرانشی توسط كارشناسان تغيير می‌كند. در همان شرايط ، فضانورد مورد پرسش و يا آزمايش قرار می‌گيرد تا مشخص شود خون به همه بدن می‌رسد و فضانورد می‌تواند ذهنش را كنترل كند، چشمش خوب می‌بيند، دستورات را خوب می‌فهمد و می‌تواند حواسش را جمع كرده و پاسخ درست دهد يا نه. اين آزمايش‌ها نشان می‌دهد كه كيهان نوردان از سلامت لازم برای سفر فضايی برخوردار هستند يا نه.