تحقیقی جدید نشان می‌دهد خورشید ۱۰ میلیارد سال دیگر می‌میرد و پس از مرگ به یک سحابی سیاره‌ای تبدیل می‌شود. سحابی سیاره ای جسم آسمانی درخشانی است که از گرد و غبار و گاز تشکیل شده است.
ستاره‌شناسان انگلیسی این تحقیق را انجام داده‌اند. به گفته آنان سحابی‌های سیاره‌ای از زیباترین و جالب‌ترین اجسام آسمانی هستند و برخی از آن‌ها چنان درخشنده هستند که نورشان تا فاصله چند میلیون سال نوری منتشر می‌شود.
اما یک ستاره باید حجم خاصی داشته باشد تا سحابی قابل رویت ایجاد کند. تا به امروز دانشمندان تصور می‌کردند خورشید بسیار سبک است. اما تحقیق‌های جدید نشان می‌دهد حجم خورشید به اندازه‌ای است که پس از مرگ به یک سحابی سیاره‌ای درخشان تبدیل شود.
پروفسور آلبرت زیجسترا، یکی از محققان بین‌المللی دانشگاه منچستر در این باره می‌گوید: «هنگامی که ستاره‌ای می‌میرد، حجم زیادی گرد وغبار و گاز از آن خارج می‌شود. این مواد حدود ۵۰ درصد حجم ستاره است و هسته ستاره را نشان می‌دهد. چنین روندی حاکی از پایان عمر ستاره و مرگ تدریجی آن است.
در این زمان هسته سوزان ستاره گرد و غبار و گازی نورانی به مدت ۱۰ هزار سال از خود خارج می‌کند و تنها در چنین فرایندی است که سحابی سیاره قابل مشاهده می‌شود.
در همین راستا دانشمندان یک مدل اطلاعاتی جدید ابداع کردند تا چرخه عمر ستارگان را پیش‌بینی کنند.
این مدل نشان داد ستاره در حال مرگ پس از انتشار گرد و غبار و گاز، سه برابر سریع‌تر از تخمین دانشمندان داغ می‌شود. همین امر سبب می‌شود ستاره‌ای کم حجم مانند خورشید یک سحابی سیاره‌ای درخشان بسازد.