یکی از تماشایی‌ترین قسمت‌های خورشید، انفجار یک زبانه است. در ماه ژوئن سال ۲۰۱۱، خورشید، درحالیکه نواحی فعالی از لکه‌های خورشیدی را روی خود داشت و با چرخشش آن‌ها را به سمت لبه خود می‌برد، زبانه قابل توجهی را از خود منتشر کرد، اندازه این زبانه، معمولی بود.
این زبانه، فوران پلاسمای مغناطیسی عجیبی را با خود به همراه داشت؛ یک رشته غول‌آسا که در این تصویر گرفته شده از رصدخانه پویا شناسی ناسا (NASA)، از لبه خورشید، فوران می‌کند.
فیلمی که مشاهده می‌کنید، یک ویدیو از این پدیده است که ساعت‌ها به طول انجامید و در آن پلاسمای تاریک‌تر و سردتری را می‌بینید که از سطح خورشید خارج می‌شود و کمانی نامرئی از خطوط میدان مغناطیسی را تشکیل می‌دهد.
این اتفاق با خروج جرم از تاج خورشیدی همراه است، در این حالت ابری (بادی) پرجرم از ذرات پرانرژی از خورشید (تاج خورشیدی) خارج می‌شود و به سمت زمین می‌آید و ضربه زودگذری را به مغناطیس سپهر (مگنتوسفر) زمین وارد می‌کند.