با وجود اینکه اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا (NOAA) پتانسیل‌های بزرگی را در ظرفیت‌های منظومه‌های ماهواره‌های کوچک می‌بیند، این سازمان متوجه چالش‌های قابل توجهی نیز در زمینه خرید، اعتبارسنجی و استفاده از انواع داده‌هایی که توسط این منظومه‌ها ارائه می‌شوند نیز شده است.
کارن سن ژرمن (Karen St. Germain) مدیر برنامه‌ریزی پیشرفته و معماری سامانه‌ها در خدمات ماهواره‌ای و اطلاعاتی NOAA می‌گوید: «با استفاده از این ماهواره‌ها، فرصت بی‌سابقه‌ای برای گسترش تعداد و انواع مشاهداتی که می‌توانیم انجام دهیم بوجود خواهد آمد اما باید در مورد روش‌های ورود به این زمینه فکر کنیم.»
برای مثال این سازمان نگرانی‌هایی در مورد اینکه آیا داده‌های حاصله از منظومه‌های ماهواره‌های کوچک برای بلندمدت در دسترس باشند، و اینکه اصلا قیمت این داده‌ها طی این مدت ثابت بمانند، دارد. یکی از سوال‌های سن ژرمن این است که NOAA باید چگونه برای استفاده از این داده‌ها بودجه مشخص کند.
اگر تامین‌کنندگان داده‌های فضاپایه عوض شوند و یا ماهواره‌های قرارگرفته در این منظومه‌ها تغییر کنند، سازمانی که قصد دارد به صورت بلندمدت از این داده‌ها استفاده کند باید روش خود در کالیبراسیون و اعتبارسنجی داده‌ها را تغییر دهد. برای مثال NOAA، معمولا هر حسگر را قبل از پرتاب ، هنگام پرتاب و پس از پرتاب بررسی می‌کند، اما با توجه به عمر کوتاه ماهواره‌های کوچک این فرایند لزوما برای آنها قابل اجرا نیست. مسئله مهم دیگر حفط تعهد این سازمان به ارائه رایگان داده‌های ماهواره‌ای به مشتریان و محققان بین‌المللی است که با توجه به قیمت داده‌های این ماهواره‌ها ممکن است به خطر بیافتد.
سازمان NOAA در حال حاضر با استفاده از طرح آزمایشی هواشناسی تجاری، مزایای استفاده از ماهواره‌های کوچک را بررسی می‌کند. این سازمان کار در این زمینه را با خرید داده‌های انحطاط سیگنال رادیویی GPS (GPS radio occultation data) شروع کرد و هم‌اکنون در مراحل آغازین برنامه‌ای مشابه برای خرید خدمات دیگری از جمله داده‌های رادیومتری فروسرخ می‌باشد.
به گفته سن ژرمن، NOAA قصد دارد نگرش موجود به ماهواره‌های کوچک را تغییر دهد. اما به هر حال این سازمان به این نتیجه رسیده است که به طور کلی، ماهواره‌های کوچک به اندازه ماهواره‌های فعلی قابل اطمینان نیستند. این ماهواره‌ها عمر کوتاهتری دارند و می‌بایست به صورت مستمر ماهواره‌های جایگزین را پرتاب کمرد؛ بدین معنی که نیاز به توجه بیشتر، سامانه‌های زمینی بیشتر و تیم‌های کالیبراسیون و اعتبارسنجی بیشتری خواهند داشت.