مطالعات نشان می‌دهد منظومه تراپیست1 (TRAPIST-1) که دربر گیرنده یک ستاره کوتوله سرخ بسیار سرد و هفت سیاره شبیه به زمین است، نمونه‌ای تمام عیار از منظومه‌هایی است که احتمال حیات در آن‌ها وجود دارد.
محققان چگالی سیارات منظومه TRAPIST-1 و اتمسفر آن‌ها را محاسبه کردند. این منظومه که دربر گیرنده یک ستاره کوتوله سرخ بسیار سرد و هفت سیاره شبیه به زمین است، حدود یک سال قبل در فاصله 40 سال نوری کشف شد و نمونه‌ای تمام عیار از منظومه‌هایی است که احتمال حیات در آن‌ها وجود دارد.
سیارات این منظومه با فاصله کمی از یکدیگر و در مدارهایی کوچک‌تر از مدار عطارد به دور ستاره گردش می‌کنند و سه سیاره TRAPIST-1e، TRAPIST-1f و TRAPIST-1g در منطقه قابل سکونت این ستاره قرار دارند. اما این که سیاره‌ای توانایی پشتیبانی از حیات را داشته باشد، به معنی وجود حیات در آن نیست. این موضوع به عوامل دیگری از جمله ساختار شیمیایی و چگالی سیاره نیز بستگی دارد. این عوامل موضوع اصلی مطالعه جدید محققان است.
محاسبه چگالی سیارات کار ساده‌ای نیست. زیرا این عامل بر اساس زمان حرکت سیاره در مدار خود تعیین می‌شود ولی در منظومه TRAPIST-1 به دلیل نزدیکی بیش از حد سیارات به یکدیگر نیروی گرانشی هریک از آن‌ها می‌تواند مدار سیارات دیگر را دست‌خوش تغییر کند.
البته محققان با انداره‌گیری این تغییرات و انجام محاسبات پیچیده توانستند جرم هریک از سیارات را به دست آورند. همچنین با در اختیار داشتن جرم و شعاع هرسیاره نیز چگالی آن را محاسبه کردند. محاسبه چگالی هر سیاره اطلاعات زیادی درباره جنس آن در اختیار محققان قرار می‌دهد.
محققان با ترکیب اطلاعات مربوط به چگالی، ترکیب شیمیایی، اتمسفر و فاصله مدار سیارات TRAPIST-1 و با انجام مدل‌سازی کامپیوتری توانستند واضح‌ترین تصویر موجود از هفت سیاره این منظومه را به دست آورند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Astronomy & Astrophysics منتشر شده است.