هدایت یک سفینه در فضا بسیار مشکل است، زیرا در فضا هیچ نقاط مشخصی به‌عنوان علامت وجود ندارد که بتوان به کمک آن‌ها به‌راحتی تفاوت بین یک موقعیت با موقعیت‌های دیگر را تشخیص داد. به همین دلیل ناسا قصد دارد از یک سیستم مبتنی بر اشعه ایکس برای هدایت سفینه‌ها در فضا استفاده کند.
بدین منظور ناسا سیستمی به نام “سکستنت” «SEXTANT» را در ماه نوامبر سال ۲۰۱۷ (آبان تا آذرماه سال جاری) به ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال کرده بود. این سیستم می‌تواند به‌واسطه استفاده از ضربان های اشعه ایکس نقش یک جی‌پی‌اس (GPS) در فضا را بازی کند و به‌وسیله آن هر سفینه‌ای در منظومه شمسی بتواند از موقعیت خودآگاه شود.
کهکشان ما پر از ضربان‌های اشعه ایکس است که توسط ستاره‌های دیگر منتشر می‌شوند؛ ستاره‌هایی که با سرعت بسیار بالایی گردش می‌کنند و ما می‌توانیم تابش‌های آن‌ها را در ظاهر تشعشعات ایکس مشاهده کنیم. این پرتوها گاهی به تعداد صدها یا هزاران بار در ثانیه به سمت فضا می‌تابند.
“سکستنت” SEXTANT به ۵۲ تلسکوپ ویژه اشعه‌های ایکس و تشخیص‌دهنده‌های سیلیکونی مجهز شده که «NICER» نام دارد. تصویر، آینه‌های ویژه‌ای را نشان می‌دهد که تشعشعات ایکس را روی تشخیص‌دهنده‌های سیلیکونی متمرکز می‌کنند. بسته به اینکه ایستگاه فضایی بین‌المللی از سیگنال‌های ارسال‌شده از سوی ستاره‌ها دور یا نزدیک شود، میزان آن‌ها تغییر می‌کند. SEXTANT به‌گونه‌ای طراحی‌شده که بتواند این تشعشعات را تشخیص دهد و با استفاده از آن‌ها موقعیت خود را مشخص کند.
از زمانی که این ابزار در ایستگاه فضایی بین‌المللی شروع به کارکرده (آبان تا آذرماه سال جاری) با ردیابی ضربان های سیگنال‌ها موفق شده موقعیت ایستگاه را با خطای تنها ۱۶ کیلومتر تشخیص دهد. بدین ترتیب به‌خوبی به اهدافی که برای آن تعیین‌شده بود دست پیداکرده و حتی در برخی موارد موفق به تشخیص موقعیت ایستگاه با خطای تنها ۵ کیلومتر شده است.
ناسا امیدوار است در آینده بتواند از SEXTANT در فضاپیماهای آتی خود استفاده کند؛ خصوصاً سفینه‌هایی که قرار است به فاصله بسیار زیادی از زمین فرستاده شوند. نسخه‌های بعدی این ابزار اندازه‌گیری، قرار است بسیار دقیق‌تر باشند به‌نحوی‌که به‌دقت ۱.۶ کیلومتر یا کمتر دست پیدا کنند.