سیروس برزو: ناسا سیاست‌های جدیدی را برای انجام مأموریت‌های کم‌هزینه علمی با خطر کمتر را تصویب کرده است. این سیاست که مأموریت‌های کلاس دی نامیده می‌شود و در جلسات علمی ماه گذشته ستاد ناسا موردبررسی و تصویب اولیه قرارگرفته بود در نشست روز ۳ ژانویه به تائید رسید. در این جلسات توافق حاصل شد که از حجم کاغذبازی و بررسی‌های سخت‌گیرانه اسناد و مدارک موردنیاز برای چنین مأموریت‌هایی بکاهند تا کارشناسان آزادی بیشتری برای رویکردهای نوآورانه داشته باشند. طبق دستورالعمل جدید ناسا، مأموریت‌های کلاس دی تحت بررسی‌های سخت‌گیرانه کمتری قرار می‌گیرند و باید تنها نسخه نهایی اسناد پروژه را برای تأیید به ناسا ارسال کنند.
مأموریت‌های علمی کلاس دی شامل برنامه‌هایی می‌شود که به‌استثنای پرتابگر بیش از ۱۵۰ میلیون دلار هزینه در برنداشته باشند و در مدت نسبتاً کوتاه با پیچیدگی کم ساخته و در صورت نیاز بتواند موردبازسازی قرار گیرد. این سیاست مخالف مأموریت‌های با هزینه‌های بالا و پیچیده کلاس آ، مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب و مریخ‌نورد “مریخ ۲۰۲۰” است.
مأموریت‌های کلاس دی عبارت‌اند از دستگاه‌های کوچک و ابزارهایی مانند سامانه ماهواره‌ای ناوبری جهانی (CYGNSS)، ماهواره کوچک اسمالست که در دسامبر ۲۰۱۶ پرتاب گردید و سامانه “ترکیب داخلی ستاره نوترونی” (-Neutron star Interior Composition Explorer -NICER) که در ایستگاه فضایی بین‌المللی در ژوئن ۲۰۱۷ نصب‌شده است. مأموریت‌های بعدی از گروه دی شامل یک ماهواره کوچک دیگر علمی به نام تروپیکز (TROPICS) و یک ماهواره مکعب به نام مارکو (MarCO) است که مأموریت فرود در مریخ را در ماه مه آغاز می‌کند.