جیمز وب یک تلسکوپ فضایی بسیار پیشرفته است که در صورت موفقیت در مراحل پرتاب و استقرار به‌عنوان بزرگ‌ترین تلسکوپ فضایی جهان شناخته خواهد شد. طبق محاسبات انجام‌شده جیمز وب با استفاده از طول‌موج بلند نارنجی- قرمز نور مرئی و از طریق نور مادون‌قرمز با طول‌موج مشخص کیفیت بی‌نظیری را ارائه خواهد کرد.
این تلسکوپ با همکاری سازمان‌های فضایی ناسا و آژانس فضایی اروپا در حال ساخت است. تلسکوپ جیمز وب که یک ابزار جانشین برای تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ فضایی اسپیتزر (Spitzer Space Telescope) است قرار است تا سال ۲۰۱۸ تکمیل و به‌وسیله موشک آریان ۵ به فضا پرتاب شود.
تلسکوپ فضایی جیمز وب (James Webb Space Telescope) حداقل ۱۰۰ بار از تلسکوپ هابل تیزبین‌تر است و قادر است به زمان پدیداری کیهان و انفجار بزرگ نگاه کند تا درنهایت از رازهای ناگشوده کهکشان‌های اولیه، پیدایش ستارگان، اتمسفر سیاره‌های فراخورشید و حیات در سایر نقاط عالم پرده بردارد.
با توجه به عظمت این پروژه و خطرات احتمالی در حین مراحل پرتاب در بهار ۲۰۱۹، سازمان فضایی ناسا اعلام کرد که تمامی مراحل پرتاب و استقرار ۶ ماهه این تلسکوپ در مدار موردنظر را بعد از چند بار بررسی، دوباره مورد بازبینی قرار خواهد داد. یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های پیش روی جیمز وب که ممکن است حتی پرتاب آن را با تأخیر مواجه سازد، مسئله عدم دسترسی بعد از پرتاب است.
با توجه به اینکه تلسکوپ فضایی هابل نیز بعد از پرتاب و استقرار به علت لرزش‌های حین مراحل پرتاب از تنظیم خارج‌شده بود و نمی‌توانست تصاویر مناسبی را ارسال کند، بنابراین به علت استقرار در فضای قابل‌دسترسی، گروهی از فضانوردان پس از آموزش با شاتل فضایی به ملاقات هابل در فضا رفتند و هم‌زمان مراحل تعمیر و به‌روزرسانی را انجام دادند.
طبق محاسبات انجام‌شده قرار است تلسکوپ جیمز وب پس از پرتاب در یک سفر ۱۰۰ روزه به فاصله ۱.۶ میلیون کیلومتری از زمین یعنی در جایگاهی فراتر از مدار ماه مستقر شود. با توجه به موقعیت خاص مدار موردنظر و قرارگیری بین خورشید و زمین، جیمز وب به‌صورت پایدار در این مدار باقی خواهد ماند.