سیروس برزو: نخستین ناو سرنشین دار آمریکا که اسم مرکوری بر روی آن گذاشتند، در ۵ آوریل ۱۹۶۱ به فضا پرتاب شد اما آلن شپارد سرنشین آن جزو یک گروه هفت نفرِ بود که تمرین و آموزش‌های خود را از آوریل ۱۹۵۹ شروع کردند. این هفت نفر از بین هزاران خلبان نیروهای مسلح آمریکا برای سفر به فضا انتخاب شدند.
ردیف جلو از راست به چپ: اسکات کارپنتر، جان گلن، دونالد اسلیتون و والتر شیرا
ردیف دوم از راست به چپ: گوردون کوپر، ویرجیل گریسام و آلن شپارد
اما هر یک از این افراد سرنوشت شگفت‌انگیزی دارند که خواندنی است.
آلن شپارد،
نخستین فضانورد از این گروه، آلن شپارد بود. وی در ۱۸ نوامبر ۱۹۲۳ در شهر ایست دری از ایالت نیوهمپشایر به دنیا آمد. پس از اتمام دوره دبیرستان به دانشکده نیروی دریایی رفت و سپس به نیروی دریایی آمریکا راه یافت.
پرواز فضایی وی در ۵ مه ۱۹۶۱ اتفاق افتاد که پرتابی غیرمداری به مدت ۱۵ دقیقه بود. بعدازاین سفر، به علت ناراحتی‌های پزشکی از پروازهای بعدی منع شد. اما سال‌ها بعد با برطرف شدن این مسئله، مجدداً به فضانوردی روی آورد و در ۱۹۷۱ با آپولو ۱۴ سفری به کره ماه داشت و نام خود را به‌عنوان پنجمین انسان ماه‌نورد به ثبت رساند. شپارد در ۱۹۷۴ از ناسا کناره‌گیری کرد و بکار در مؤسسات خصوصی پرداخت. او جمعاً ۹ روز از عمر خود را در فضا بسر برد که از آن جمله ۹ ساعت و ۴۲ دقیقه آن در راهپیمایی بر سطح ماه گذشت. آلن شپارد سرانجام در ۲۲ ژوئیه ۱۹۹۸ پس از یک بیماری طولانی درگذشت.
ویرجیل گریسام
ویرجیل گریسام در ۱۳ آوریل ۱۹۲۶ در شهر میچل از ایالت ایندیانا به دنیا آمد. دانشگاه پوردو را در سال ۱۹۵۰ به پایان رساند و به استخدام نیروی هوایی آمریکا درآمد. در ۲۱ ژوئیه ۱۹۶۱ به مدت ۱۶ دقیقه با سفینه فضایی مرکوری پروازی غیر مداری داشت. در پایان سفر، قایق بادی سفینه فضایی او، نتوانست به‌خوبی عمل کند و نزدیک بود گریسام غرق شود. او به‌زحمت دریچه سفینه را باز کرد و خود را از سفینه بیرون کشید. چند لحظه بعد، بالگرد نجات به دادش رسید و او را از آب گرفت.
دومین سفر گریسام در ۲۳ مارس ۱۹۶۵ به همراه جان یانگ بر عرشه جمینی-۳ صورت گرفت. آن‌ها حدود ۵ ساعت به طول انجامید. اما این بار هم بدشانسی سراغ گریسام را گرفت، سفینه آن‌ها در ۸۱ کیلومتری محل پیش‌بینی‌شده برای فرود، در اقیانوس بر روی آب نشست و بالگردهای نجات با تأخیر آن‌ها را از آب گرفتند.
برای پرواز با نخستین ناو آپولو، ویرجیل گریسام، ادوارد وایت ۲ فضانورد باسابقه و یک کیهان‌نورد تازه‌کار به نام راجر چافی انتخاب شدند. روز ۲۷ ژانویه ۱۹۶۷ درحالی‌که سه فضانورد مشغول آموزش و تمرین قبل از پرواز بودند، سفینه آتش گرفت و هر سه نفر سوختند.
جان گلن
جان گلن را می‌توان خوشبخت‌ترین فضانورد این گروه نامید. او در روز ۱۸ ژوئیه ۱۹۲۱ در شهر کمبریج از ایالت اوهایو آمریکا به دنیا آمد. درجه مهندسی فنی خود را از کالج موسکینگام اوهایو در ۱۹۴۲ گرفت. از آوریل سال ۱۹۵۹ در زمره اولین گروه فضانوردان پذیرفته و به تمرین پرداخت. پرواز فضایی وی با ناو مرکوری نه ماه بعد از یوری گاگارین، در ۲۰ فوریه ۱۹۶۲ به مدت ۴ ساعت و ۵۵ دقیقه انجام شد. گلن در ۱۹۶۵ از ناسا نیز استعفا داد و کارهای سیاسی پرداخت وی سال‌ها نماینده ایالت اوهایو در مجلس آمریکا بود. گلن موفق شد یک‌بار دیگر در ۲۹ اکتبر ۱۹۹۸ با شاتل فضایی به مدار زمین سفر کند و ۹تنها طول اقامت فضایی خود را به ۹ روز و ۲ ساعت افزایش دهد که نام خود را به‌عنوان پیرترین فضانورد (در این زمان او ۷۷ سال داشت) به ثبت رساند. او در سال ۲۰۱۶ فوت کرد.
اسکات کارپنتر
اسکات کارپنتر متولد اول ماه ۱۹۲۵ در بولدر کلورادو بود. پس از اتمام تحصیلات به نیروی دریایی آمریکا پیوست و در ۹ آوریل ۱۹۵۹ به‌عنوان یکی از هفت فضانورد اولیه ناسا انتخاب شد. کارپنتر در ۲۴ مه ۱۹۶۲ با سفینه مرکوری به فضا پرتاب شد. سفرش ۴ ساعت و ۵۵ دقیقه به طول انجامید. ظاهراً بازیگوشی‌های او در حین سفر منجر به تمام شدن سوخت سفینه گردید و ناو او با چندین کیلومتر فاصله از نقطه تعیین‌شده، در اقیانوس اطلس فرود آمد. همین کار باعث شد که مسئولان ناسا دیگر تمایلی به دادن مأموریت فضایی به او نداشته باشند. کارپنتر در ۱۹۶۷ از ناسا کناره‌گیری کرده و به نیروی دریایی بازگشت چندی بعد وی در طرح سی لب که یک برنامه تحقیقاتی زیر آب بود، شرکت جست و ۳۰ روز در اعماق دریا به پژوهش پرداخت. وی در اکتبر ۲۰۱۳ درگذشت.
والتر شیرا
والتر شیرا در ۱۲ مه ۱۹۲۳ در هاکنساک از ایالت نیوجرسی آمریکا تولد یافت. بعد از اتمام آکادمی نیروی دریایی، از ۱۹۴۵ در نیروی دریایی آمریکا مشغول به کار گشت. نخستین پرواز فضایی وی با ناو مرکوری در ۳ اکتبر ۱۹۶۲ صورت گرفت وی پس از ۹ ساعت و ۱۳ دقیقه پرواز سالم بازگشت.
مأموریت‌های بعدی وی عبارت بودند از: «فرماندهی جمینی ۶ در دسامبر ۱۹۶۶ به همراه توماس استافورد و فرماندهی آپولو ۷ در اکتبر ۱۹۶۸ که همراه دان ایزل و والتر کانینگهام به فضا پرتاب شد.» آن‌ها مأموریت داشتند نخستین پرواز مداری سفینه آپولو را به انجام رسانند. وی در ۱۹۶۹ از ناسا استعفا کرد و در چندین موسسه خصوصی مشغول بکار بود. او همچنین به ایران سفر داشت و قرار بود کارخانه‌ای را در شیراز تأسیس کند. والتر شیرا در سال ۲۰۰۷ فوت کرد.
گوردون کوپر
گوردون کوپر متولد ۶ مارس ۱۹۲۷ در شاونی اوکلاهاما، دارای درجه مهندسی هوایی از انستیتوی فناوری نیروی هوایی آمریکا در سال ۱۹۵۶ بود. آخرین پرواز مرکوری را در ۱۵ مه ۱۹۶۳ به مدت ۲۴ ساعت انجام داد. کوپر همچنین فرماندهی پرواز جمینی را در ۲۱ تا ۲۹ اوت ۱۹۶۵ به عهده داشت. وی در ۱۹۷۰ از ناسا و نیروی هوایی آمریکا کناره‌گیری کرد و مدتی سرپرستی یکی از قسمت‌های کمپانی والت دینسی را به عهده داشت. او در سال ۲۰۰۴ درگذشت.
دونالد اسلیتون
دونالد اسلیتون متولد ۱ مارس ۱۹۲۴ در شهر اسپارتا از ایالت ویسکانسین بود وی با درجه مهندسی هوانوردی از دانشگاه خلبان نیروی هوایی آمریکا در این نیرو فعالیت داشت. مدتی بعد از انتخاب برای سفر به فضا، مشخص شد به دلیل مشکلات پزشکی توانایی این کار را ندارد. او به همکاری‌اش با ناسا ادامه داد و سرانجام توانست بر این مشکل فائق آید و در پرواز تاریخی سایوز- آپولو در ۱۵ ژوئیه ۱۹۷۵ شرکت کند و نام خود را به‌عنوان هفتاد و هفتمین فضانورد جهان و چهل و سومین فضانورد آمریکا به ثبت برساند. او در ۱۳ ژوئن ۱۹۹۳ به دلیل تومور مغزی فوت کرد.