سیروس برزو: گروه های تجسس زباله های موشکی پیش از پرتاب سایوز کار شان را در مناطق پیش بینی شده شروع کردند.
پرتاب هر موشک چه حامل ناو سرنشیندار باشد و چه بدون سرنشین دارای مقدمات خاصی است که کمتر به صورت خبر منتشر می شود و مردم هم به همین دلیل کمتر از این مراحل اطلاع دارند. بطور مثال کارشناسان قبل از هر پرتاب باید محاسبه کنند که طبقات جدا شده از موشک در کجا سقوط می کند تا گروه های تجسس هم مردم را با خبر کنند تا در آن مناطق نباشند و هم خود بتوانند برای یافتن باقیمانده ها و بازگرداندن آنها به پایگاه پرتاب اقدام کنند. مرجله حساس تر آن است که اگر موشک درست عمل نکرد و عملیات با سقوط آن ختم شد چگونه از ایجاد حوادث احتمالی جلوگیری نمود و باقیمانده قطعات را به دست آورد.
بر اساس برنامه پیش بینی شده در 28 نوامبر قرار است یک فروند سایوز 2-ب از پایگاه واستوچنی در آمور پرتاب شود. از چند روز پیش گروه های تجسس در چهار منطقه آمور شروع به فعالیت کردند. گروه ها چادر مرکزی و رادار های مختلف را نصب و کار های آماده سازی را انجام دادند. یکی از این گروه ها در مرز منطقه زیسکی مستقر شده اند. در این منطقه قرار است بلوک های تقویتی سایوز فرود بیاید. گروه دوم اردوی خود را در منطقه آودانسکی جمهوری ساخا زده اند. در این منطقه روکش بالای موشک می افتد. گروه سوم در منطقه ویلوسکی که قسمت های مرکزی در آن سقوط خواهد کرد مستقر شده اند.
از جمله مسئولیت های گروه تجسس این است که به مردم اطلاع دهند بخش های موشک در چه مناطقی فرود خواهد آمد. پاکسازی منطقه از شکارچی ها و موارد مشابه، یادداشت دقیق موقعیت های طبیعی منطقه، تحت نظر گرفتن کلیه رفت و آمد ها، آمادگی کامل برای برون رفت از حوادث احتمالی و … از جمله وظایف آنان است. غیر از آن این گروه موظف است که بعد فرود تکه ها، نه فقط منطقه پیش بینی شده بلکه مناطقی که احتمال دارد قطعات سقوط کرده باشند را جستجو کند و اگر قسمت هایی از موشک در آنجا وجود دارد آنها را ضبط کند. منطقه سقوط و بخش موشک باید جهت مستندسازی مدارک، عکسبرداری و فیلمبرداری شود.
پرتاب موشک سایوز 2-1 ب قرار است از واستوچنی در 28 نوامبر صورت گیرد و ماهواره هواشناسی متئور ام 2-1 را به فضا ببرد.