توسعه حامل فضایی که بدنه خود را برای تأمین نیروی پیشران می‌سوزاند

0 356

محققان بریتانیایی در حال توسعه نوعی حامل فضایی برای پرتاب ماهواره‌های کوچک به مدار لئو هستند که بخشی از نیروی پیشران خود را از طریق سوزاندن بدنه خود تأمین می‌کند. طی این فرایند، حامل فضایی پس از پرتاب و در حال ارتفاع گرفتن از زمین، علاوه‌بر اینکه نیروی پیشران خود را افزایش می‌دهد، جرمش نیز کاهش می‌یابد؛ امری که خود به حرکت حامل کمک می‌کند. این نوع حامل‌ها موسوم به حامل خود‌تغذیه‌ای (autophage rocket) توسط تیم تحقیقاتی دانشگاه گلاسگو (University of Glasgow) اسکاتلند و با حمایت مالی وزارت دفاع بریتانیا (UK Ministry of Defence) در حال توسعه هستند.

این تیم پیش‌تر موتور خودتغذیه‌ای را آزمایش کرده‌ که از پیشرانه‌های سوخت جامد بهره می‌برد. موتورهای سوخت جامد نیروی بیشتری را تأمین می‌کنند، اما توسعه آن‌ها نسبت به موتورهای سوخت مایع سخت‌تر است. تیم تحقیقاتی مذکور بودجه دریافتی از وزارت دفاع معادل ۹۰ هزار پوند را برای توسعه موتور ترکیبی خودکار دارای یک لوله سوخت جامد حاوی یک اکسیدکننده مایع استفاده خواهد کرد. تست احتراق این سامانه که انرژی بیشتری را نسبت به یک موتور سوخت جامد تأمین می‌کند، سال آینده میلادی انجام می‌شود.

پاتریک هارکنس (Patrick Harkness)، محقق دانشگاه گلاسکو، می‌گوید: «در حال حاضر فرآیند پرتاب ماهواره‌های کوچک زمان زیادی می‌برد، زیرا چنین ماهواره‌هایی می‌بایست همراه با ماهواره‌های بزرگ‌تر پرتاب شوند و چنین مأموریت‌هایی اغلب از پایگاه‌هایی در ایالات متحده و قزاقستان صورت می‌گیرند.» وی ادامه می‌دهد: «ازاین‌رو بهتر است از حامل‌های کوچک‌تر که متناسب با ماهواره‌های کوچک هستند، استفاده شود. اما توسعه چنین حامل‌هایی کار آسانی نیست، زیرا کوچک‌سازی حامل‌ها جرم پیشرانه را بیش از سایر اجزای حامل کاهش می‌دهد و در نتیجه تأمین نیرو با مشکل مواجه می‌گردد.»

به‌گفته هارکنس، در روش کار حامل‌های خودتغذیه‌ای، بدنه حامل همراه با خود سوخت می‌سوزد و به نیروی پیشران بدل می‌شود. وی می‌گوید: «در روش مذکور کل سامانه ترکیبی ساخته‌شده از پایین به بالا توسط یک موتور جهت تأمین انرژی می‌سوزد. بدین ترتیب تا زمان رسیدن حامل به مدار تمام بدنه آن مصرف می‌شود و فقط محموله باقی می‌ماند.» هارکنس پیش‌بینی می‌کند تعداد تقاضا برای چنین پرتاب‌هایی تا اواسط دهه جاری میلادی به حدود ۳ هزار مأموریت در سال برسد که ارزش بالقوه بازار جهانی آن حدود ۱۰۰ میلیون پوند می‌باشد.

 

thetimes ، spacedaily ، engineeringnews

با اشتراک گذاری مطلب از اسپاش حمایت کنید
https://espash.ir/?p=15946
مطالب پیشنهادی اسپاش
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها