شرکت کانادایی GHGSat قصد دارد یک منظومه ماهوارهای سنجشی متشکل از ۱۲ ماهواره را برای پایش گاز متان در سراسر جهان ایجاد کند. هدف این شرکت شناسایی و تعیین میزان انتشار متان از تقریباً تمامی منابع حتی منابع کوچکی مانند چا‌ه‌های نفت و گاز است. مقامات GHGSat ادعا می‌کنند هیچ اپراتور تجاری یا سازمان فضایی دولتی نمی‌تواند این کار را انجام دهد.
تاکنون دو ماهواره برای این منظور به فضا پرتاب شده و قرار است تا پایان سال ۲۰۲۲ این منظومه تکمیل شود. ماهواره‌های منظومه یادشده با ۱۵ کیلوگرم وزن و ۳ سال عمر طراحی از باس Nemo-V1 بهره می‌برند. GHGSat ماهواره اول موسوم به GHGSat D یا Claire را در سال ۲۰۱۶ به فضا پرتاب کرد و اخیراً نیز دومین ماهواره با نام GHGSat C1 یا Iris را در مدار لئو قرار داده است.
نمای ماهواره Iris
Iris قادر است با اندازه‌گیری مقدار متان موجود در اتمسفر، میزان انتشار آن را در وسعتی به‌کوچکی ۲۵ متر روی زمین نشان دهد. این ماهواره می‌تواند مقدار انتشار متان را از منابع نقطه‌ای با وسعتی ۱۰۰ برابر کوچکتر در مقایسه با هر سامانه مشابه دیگری تشخیص داده و اندازه‌گیری کند.
اکنون این شرکت اعلام کرده حسگر نصب‌شده روی ماهواره Iris طی مأموریتی در ۱۵سپتامبر (۲۵شهریور) میزان متان منتشرشده از تأسیساتی در منطقه آلبرتا (Alberta) کانادا را اندازه‌گیری کرده است. GHGSat داده‌های به‌دست‌‌آمده را با مقادیر اندازه‌گیری‌شده توسط یک هواپیما مجهز به همان حسگر مقایسه کرد؛ هواپیمایی که در همان زمان انجام مأموریت توسط Iris بر فراز منطقه موردنظر در حال پایش میزان انتشار متان بود. بنابر اظهارات مقامات GHGSat این ماهواره در پایش خود در این مأموریت عملکردی ۵ برابر بهتر از ماهواره اول یعنی Claire را نشان داد.
استفان جرمِین (Stephane Germain)، مدیرعامل GHGSat، می‌گوید: «انتظار داریم ماهواره جدید طی هفته‌های آینده و با انجام مأموریت‌های بیشتر عملکردی حتی ۱۰ برابر بهتر از ماهواره اول داشته باشد.» گفتنی است این شرکت به‌تازگی قراردادی را با شرکت چندملیتی ABB Measurement & Analytics به‌امضا رسانده که طی آن ABB حسگرهایی را برای سه ماهواره آینده GHGSat توسعه خواهد داد.