چین طی مأموریتی محرمانه یک فضاپیما را توسط حامل فضایی لانگ مارچ-۲اف (Long March 2F) در مدار زمین قرار داد. در این عملیات که روز جمعه ۴سپتامبر (۱۴شهریور) ساعت ۰۵:۳۰ به‌وقت ساعت هماهنگ جهانی انجام گرفت، یک فضاپیمای آزمایشی با قابلیت استفاده مجدد از پایگاه فضایی جیکوان (Jiuquan) به فضا پرتاب شد. از این فضاپیما هیچگونه اطلاعات و یا تصاویری منتشر نشده، اما از آنجایی که چین پیش‌تر از پرتاب یک هواپیمای فضایی در سال ۲۰۲۰ خبر داده بود، گمان می‌رود این مأموریت برای همین منظور صورت گرفته باشد. این فضاپیما پس از انجام آزمایش‌ها، در محلی که از قبل برنامه‌ریزی شده روی زمین فرود می‌آید. چینی‌ها مدعی‌اند این مأموریت با اهداف استفاده صلح‌آمیز از فضا صورت می‌گیرد.
در سال ۲۰۱۷ شرکت علوم و فناوری هوافضای چین (China Aerospace Science and Technology Corporation) از آزمایش فضاپیمایی با قابلیت استفاده مجدد در سال ۲۰۲۰ خبر داده بود که با ظاهری شبیه به یک هواپیما در مدار زمین پرواز خواهد کرد. مطابق اعلام این شرکت فضاپیمای مذکور می‌تواند افراد یا محموله‌ها را به مدار زمین منتقل کرده و به زمین بازگرداند. نگهداری از چنین فضاپیمایی آسان‌تر بوده و امکان انجام پروازهای فضایی متعدد و با هزینه کم را برای چین فراهم می‌آورد.
در ماه‌های اخیر انجام برخی تغییرات روی لانگ مارچ-۲اف موجب گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر انجام مأموریتی برای ارسال یک محموله متفاوت با استانداردهای همیشگی این حامل فضایی شده بود. همچنین شناورهای مخصوص رهگیری‌های فضایی موسوم به یوان‌وانگ (Yuanwang) در مناطقی از اقیانوس اطلس و آب‌های آزاد مستقر شده‌اند تا بتوانند از فرود یک فضاپیما پشتیبانی کنند که ظاهراً همین فضاپیما باشد.
در حال حاضر نیروی هوایی آمریکا (U.S. Air Force) دارای یک هواپیمای فضایی مرموز موسوم به X-37B می‌باشد که از سال ۲۰۱۰ تاکنون چندین مأموریت سری را انجام داده است. X-37B که با عنوان OTV (سرواژه Orbital Test Vehicle) نیز شناخته می‌شود، از لحاظ ظاهری یک مدل کوچک‌شده از شاتل فضایی ناسا به‌نظر می‌رسد. از آنجایی که این هواپیمای فضایی بدون سرنشین است، فاقد کابین می‌باشد. X-37B دارای محفظه برای قرار گرفتن محموله‌ها مشابه شاتل‌هاست که با باز شدن درهای این محفظه، آرایه‌ای از پنل‌های خورشیدی نیز می‌تواند گسترده شود و از خورشید انرژی بگیرد؛ قابلیتی که در شاتل‌ها وجود نداشت.
هواپیمای فضایی X-37B
لانگ مارچ-۲اف که در این مأموریت از آن استفاده شد، یک حامل فضایی ۲ مرحله‌ای می‌باشد که توسط آکادمی فناوری حامل فضایی چین (China Academy of Launch Vehicle Technology) توسعه یافته است. این حامل فضایی با وزنی بالغ بر ۴۶۰ تُن قادر به حمل ۸۴۰۰ کیلوگرم محموله به مدار لئو است. طول کلی لانگ مارچ-۲اف ۶۲ متر و قطر هر دو مرحله آن ۳.۴ متر می‌باشد. حامل فضایی مذکور با احتساب این عملیات تاکنون ۱۴ بار به فضا پرتاب شده که در همه مأموریت‌ها موفق عمل کرده است. لانگ مارچ-۲اف که اولین پرواز خود را در سال ۱۹۹۹ تجربه نموده، از دی متيل هيدرازين نامتقارن (UDMH) و دی‌نیتروژن تتراکسید (Dinitrogen tetroxide) به‌عنوان سوخت بهره می‌برد.
wikipedia ، espash ، rocketlaunch.live ، xinhuanet ، spacenews