نتایج یک تحقیق درباره دهانه‌های بزرگ روی سطح ماه نشان می‌دهد که سامانه زمین-ماه ۸۰۰ میلیون سال پیش بمباران سیارکی را تجربه کرده است. محققان دانشگاه اوساکا (Osaka University) ژاپن سن ۵۹ دهانه قمری بزرگ را با استفاده از داده‌های مدارگرد ژاپنی کاگویا (Kaguya) و با اندازه‌گیری چگالی حفره‌های کوچکتر داخلی ارزیابی کردند. تجزیه و تحلیل سن این دهانه‌ها، با قطر ۱۲ مایل یا بیشتر، نشان داد که دستکم هشت دهانه به‌طور همزمان تشکیل شده است.
مطابق الگوهای ایجادشده بر اساس قوانین اندازه‌گیری دهانه و احتمال برخورد، رگبار سیارکی که کره ماه را مورد اصابت قرار داده احتمالاً در اثر یک برخورد بزرگتر میان زمین و یک صخره فضایی بزرگ ایجاد شده؛ برخوردی که ۳۰ تا ۶۰ برابر قوی‌تر از ضربه سیارک چیکشلوب (Chicxulub) بوده است. گفتنی است چیکشلوب تقریباً ۶۵.۵ میلیون سال پیش به شبه جزیره یوکاتان (Yucatán) در آمریکای مرکزی برخورد کرد و موجب انقراض نسل دایناسورها شد.
تجزیه و تحلیل محققان نشان می‌دهد این رگبار سیارکی قبل از دوره کریوژنین (Cryogenian) اتفاق افتاده است. کریوژنین به یک دوره زمین‌شناسی بین ۶۳۵ تا ۷۲۰ میلیون سال پیش اطلاق می‌شود که شدیدترین یخگیری (دوره یخچالی) ثبت‌شده در زمین‌شناسی طی آن روی داده است. محققان معتقدند از هم پاشیدگی یک سیارک نوع C باعث بروز بمباران سیارکی شده که حدود ۸۰۰ میلیون سال پیش سامانه زمین-ماه را مورد اصابت قرار داده است. سیارک‌های نوع C سیارک‌هایی کربنی هستند که حدود ۷۵٪ از سیارک‌های شناخته‌شده تاکنون را تشکیل می‌دهند.
محققان تخمین می‌زنند چنین برخورد شدیدی هر ۱۰۰ میلیون سال یکبار اتفاق می‌افتد. روی کره زمین بقایای اثر برخورد سیارک‌های قدیمی‌تر از ۶۰۰ میلیون سال توسط پدیده‌های فرسایش و آتشفشانی پاک شده‌اند، اما در کره ماه دهانه‌های متعلق به صدها میلیون سال پیش دست‌نخورده باقی مانده‌اند.