محققان دانشگاه میشیگان (University of Michigan) آمریکا با استفاده از موتورهایی که در تولید بازوی رباتیک ایستگاه فضایی بین‌المللی استفاده شده‌اند، پاهای پروتز رباتیک توسعه دادند. این موتورها به پروتز اجازه می‌دهد که به‌طور طبیعی‌تری حرکت نموده و فشار و استرس کمتری به مفاصل ران کاربر وارد شود. همچنین استفاده از این موتورها نسبت به پاهای رباتیک قبلی از نظر انرژی کارآمدتر بوده و آرامش‌بخش‌تر است.
در پاهای پروتز معمولی نیاز است که کاربر باسن خود را به‌طور غیرطبیعی حرکت دهد تا پا را بالا ببرد و به جلو بچرخاند. این امر می‌تواند راه رفتن را دشوار سازد و با گذشت زمان روی ران فشار زیادی بیاورد. مدل‌های فعلی پاهای رباتیک محدودیت‌های منحصربه‌فرد خود را دارند؛ به‌عنوان مثال، این مدل‌ها دارای مفصلی سفت و محکم و موتورهای پر سر و صدا هستند. درحالی‌که پای رباتیک توسعه‌یافته توسط محققان دانشگاه میشیگان این محدودیت‌ها را تغییر می‌دهد.
توبی الری (Toby Elery)، از محققان این پژوهش، اظهار می‌کند: «ما مفاصل این پای رباتیک را به‌گونه‌ای طراحی کردیم که تا حد ممکن سازگار و منعطف باشند.» وی ادامه می‌دهد: «این پای رباتیک می‌تواند مانند مفصل انسانی عمل کند و حتی واکنش نشان دهد.» به‌طور معمول، پاهای پروتز رباتیک حاوی موتورهای کوچکی هستند که به‌سرعت می‌چرخند و به دنده‌های قابل‌توجهی نیاز دارند. ولی موتور جدیدی که محققان دانشگاه میشیگان در این پای رباتیک استفاده کرده‌اند، قدرتمندتر و کارآمدتر است. این پای مصنوعی در مقایسه با پاهای رباتیک فعلی باتری کمتری مصرف نموده و انرژی بیشتری تولید می‌کند.