دولت پاکستان قصد دارد به‌منظور افزایش استفاده از ماهواره‌های بومی این کشور، محدودیت‌هایی را برای استفاده از ماهواره‌های غیربومی وضع کند. پاکستان در صدد است با اعمال برخی قوانین و استانداردهای جدید کاربران را به‌سمت بهره‌گیری هرچه بیشتر از ماهواره‌های بومی سوق دهد و بدین شکل تا حد امکان از خروج ارز از این کشور جلوگیری نماید. این اقدام می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ منجر به صرفه‌جویی ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون دلاری برای برنامه فضایی ملی (National Space Programme) پاکستان شود.
بر اساس اطلاعات موجود، پاکستان اکنون دارای ۳ ماهواره فعال در مدار است که شامل ماهواره‌های سنجشی PRSS 1 و PakTES 1A و ماهواره مخابراتی Paksat 1R می‌شوند. PRSS 1 با قدرت تفکیک مکانی بالا و PakTES 1A با قدرت تفکیک مکانی متوسط، هر دو در سال ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شده‌اند. PRSS 1 با عمر طراحی ۷ سال و وزن ۱۲۰۰ کیلوگرم از باس ماهواره‌ای CAST-2000 بهره می‌برد. دیگر ماهواره سنجشی یعنی PakTES 1A نیز ۳۰۰ کیلوگرم وزن دارد و هر دو ماهواره در فاصله حدوداً ۶۰۰ تا ۷۰۰ کیلومتری از سطح زمین قرار گرفته‌اند.
Paksat 1R نیز با عمر طراحی ۱۵ سال و وزنی بالغ بر ۵۰۰۰ کیلوگرم در سال ۲۰۱۱ در مدار ژئو قرار گرفت. این ماهواره دارای ۱۸ ترانسپاندر باند Ku و ۱۲ ترانسپاندر باند C بوده و باس ماهواره‌ای DFH-4 در آن به‌کار رفته است. گفتنی است اپراتور هر سه ماهواره مذکور کمیسیون تحقیقات فضایی و بالای جو (Suparco) پاکستان بوده و این کشور ماهواره‌های یادشده را با مشارکت چین و آفریقای جنوبی توسعه داده است.
wikipedia ، space.skyrocket ، thenews ، space.skyrocket ، space.skyrocket ، n2yo ، phoneworld