آژانس فضایی آمریکا در نظر دارد، با استفاده از ماهواره مکعبی لونار فلش‌لایت (Lunar Flashlight) به شناسایی منابع آب در کره ماه بپردازد تا در سفرهای طولانی به مریخ و مقاصد دیگر از آن‌ها استفاده کند. یکی از اهداف پروژه بازگشت به ماه ناسا موسوم به آرتمیس (Artemis) در کنار بازگرداندن انسان به قمر زمین، شناخت بیشتر این کره برای استفاده از منابع آن است و ناسا به‌همین منظور این ماهواره را توسعه داده است.
لونار فلش‌لایت پس از قرار گرفتن در مدار ماه طی دو هفته به قطب جنوب آن رسیده و پرتوهای لیزری را به‌سمت دهانه‌های تاریک شلیک می‌کند. این پرتوها پس از برخورد به سطح ماه با اشکال مختلفی به‌سوی ماهواره برگردانده می‌شوند. در صورتی که پرتو به صخره برخورد کند با شدت زیادی به‌سوی ماهواره منعکس می‌شود اما اگر از قدرت آن کاسته شود، نشانگر جذب پرتو توسط یخ است. هرچه انعکاس ضعیف‌تر گردد، احتمال وجود آب منجمد در این مناطق بیشتر است.
دانشمندان در مورد منابع آب ماه اختلاف نظر دارند؛ برخی آن را ناشی از برخورد سیارک‌ها و ستاره‌های دنباله‌دار غنی از مواد منجمد می‌دانند اما برخی دیگر به واکنش‌های بین خاک ماه و بادهای خورشیدی باور دارند. در رابطه با میزان آب موجود در این کره هم اطلاعات دقیقی در دست نیست، اما ماهواره لونار فلش‌لایت با استفاده از پرتوی لیزری داده‌های جامعی را در مورد منابع آبی سطحی گردآوری خواهد کرد. در صورتی که میزان این منابع به‌قدر کافی باشد، فضانوردان می‌توانند هم برای نوشیدن و هم به‌عنوان بخشی از منبع سوخت بر آن تکیه کنند.
گفتنی است ماهواره یادشده یکی از ۱۳ محموله ثانویه آرتمیس-۱ خواهد بود که در نخستین پرواز فضاپیمای اوریون (Orion) سوار بر حامل فضایی SLS ناسا سال آینده میلادی روانه فضا می‌شود.