محققان با طراحی و استفاده از مدل‌هایی، به میزان کاهش رودخانههای منجمد و ذوب شدن آن‌ها به‌دلیل افزایش دمای سطح کره زمین دست یافته‌اند. گزارش‌ها حاکی از کاهش سالیانه ۶ روز از دوره یخ‌زدگی رودخانههای منجمد با افزایش یک درجه سلسیوس دما در سال می‌باشد. همچنین محققان به این نتیجه رسیده‌اند که دمای سطح کره زمین تا سال ۲۱۰۰ به‌طور میانگین در جهان ۲.۵ تا ۴.۸ درجه سلسیوس افزایش خواهد داشت که شدت آن به میزان تولید گازهای گلخانه‌ای کشورهایی از جمله چین، آمریکا و دیگر کشورهای در حال توسعه بستگی دارد.
با این افزایش دما (هم‌اکنون و بهخصوص در سال‌های آتی) میزان سطح یخ‌زده رودخانه‌ها کاهش می‌یابد و سبب می‌شود رفت و آمد ساکنین مناطق قطبی دشوار گردد؛ بهخصوص برای مشاغلی که در زمینه معادن طلا، الماس، میادین نفتی و ایستگاه‌های تحقیقاتی فعالیت می‌کنند و در آن مناطق به راههای ارتباطی زمینی و همچنین حمل و نقل تجهیزات سنگین از راههای زمینی (رودخانههای یخ زده) نیاز است.
تصویر اول مربوط به سنجنده OLI ماهواره لندست-۸ (Landsat 8) در ۲۴فوریه۲۰۱۵ می‌شود که در آن مناطقی در شمال غربی کشور کانادا از جمله راههای ارتباطی زمینی بر روی رودخانههای یخ‌زده و وجود معادن الماس، طلا و مانند آن‌ها مشاهده می‌گردد.
تصویر اول
در تصویر دوم ترکیب رنگی طبیعی سنجنده OLI ماهواره لندست-۸ از آب شدن رودخانه/تالاب لنا دلتا (Lena Delta) (بین شمال شرقی سیبری و اقیانوس قطب شمال که یا منجمد و بدون پوشش گیاهی یا آب‌شده و دارای پوشش گیاهی می‌باشد) را می‌توان دید.
تصویر دوم
در تصویر سوم که با استفاده از تصاویر سری ماهواره‌‌های لندست (۴۰۰ هزار تصویر) و توسط موتور پردازشی گوگل تهیه شده است، نقشه وسعت رودخانههای منجمد را به‌طور میانگین و در زمستان، از سال های ۱۹۸۴ تا ۲۰۱۸ می‌توان مشاهده کرد.
تصویر سوم
در تصویر چهارم با استفاده از داده‌های سری ماهواره‌‌های لندست (۴۰۰ هزار تصویر) و بهره‌گیری از موتور پردازش گوگل، نقشه تغییر در وسعت رودخانههای منجمد (میانگین زمستانی) از سال‌های ۱۹۸۴ تا ۲۰۱۸ به نمایش در آمده است. همان‌طور که در این شکل دیده می‌شود، با افزایش دما و سیر نزولی پوشش رودخانههای یخ‌زده طی سه دهه بیشترین تغییرات در مناطق فلات تبت، اروپای شرقی و آلاسکا می‌باشد.
تصویر چهارم
گفتنی است ماهواره لندست-۸ متعلق به ناسا با قدرت تفکیک مکانی ۳۰ متر، هشتمین ماهواره در برنامه لندست (Landsat program) می‌باشد. این ماهواره با وزن ۱۵۱۲ کیلوگرم دارای باس ماهوارهای از نوع لئواستار-۳ (LEOStar-3) بوده و در فاصله ۷۰۰ کیلومتری از سطح زمین قرار گرفته است. برنامه لندست بلندمدت‌ترین پروژه فعال تصویربرداری ماهوارهای از زمین است که از ۲۳ژوئیه۱۹۷۳ با پرتاب ماهواره «فناوری منابع زمینی» (Earth Resources Technology) آغاز گردید.