دانشمندان از کشف تعدادی جرم آسمانی مرموز در نزدیکی ابرسیاه‌چاله‌ای خبر داده‌اند که در مرکز کهکشان راه شیری قرار دارد. این اجرام آن‌طور که محققان می‌گویند بسیار بزرگ هستند و با سیاهچاله کمان ای* (*Sagittarius A) تعامل دارند.
تعداد این اجرام آسمانی به عدد شش می‌رسد و از G1 تا G6 نامگذاری شده‌اند. G1 نخستین بار در سال ۲۰۰۵ کشف شد و G2 در سال ۲۰۱۲. با این حال تیم اخترشناسان به سرپرسی آنا سیرلو (Anna Ciurlo) از دانشگاه کالیفرنیا (University of California) اکنون چهار جرم آسمانی جدید را در مجاورت آن‌ها پیدا کرده‌اند. سیرلو پیرامون این کشف می‌گوید: «مرکز کهکشان، منطقه‌ای جالب و پیچیده است. این محدوده میزبان نزدیک‌ترین ابرسیاه‌چاله به زمین است و در نتیجه امکان مطالعه محیط ابرسیاه‌چاله‌ها را فراهم می‌کند. ما در ابتدا قصد داشتیم به بررسی اثر سیاهچاله روی ابرها و توده‌های گازی اطراف آن بپردازیم اما در ادامه با چهار جرم آسمانی جدید در آن منطقه روبرو شدیم.»
او در ادامه اظهار می‌کند: «ما پیش‌تر G1 و G2 را کشف کرده بودیم اما انتظار نداشتیم که با اجرام بیشتری روبرو شویم. از آنجایی که این ناحیه مملو از اجرام یادشده است می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که شکل‌گیری آن‌ها اتفاقی نبوده و قطعاً مکانیزمی برای تشکیل‌شان وجود دارد.»
اینکه اجرام کشف‌شده دقیقاً چه هستند هنوز مشخص نشده، هرچند محققان می‌گویند که آن‌ها شبیه به گاز دیده می‌شوند اما رفتاری شبیه به یک ستاره دارند. نزدیکی آن‌ها به سیاهچاله نیز بدین معناست که با آن تعامل دارند و در مدار خودشان کشیده شده‌اند.
در سال ۲۰۱۴، G2 به سیاهچاله مذکور بسیار نزدیک شد. در آن زمان دانشمندان تصور کردند که احتمالاً توسط کمان ای* بلعیده می‌شود اما این‌طور نشد. در عوض، این جرم آسمانی پیچ و تاب برداشت و کمی کشیده شد تا اینکه بعد از عبور از مقابل سیاهچاله به شکل اول خود بازگشت. به‌همین‌خاطر دانشمندان نتیجه گرفتند G2 ستاره‌ای عظیم می‌باشد که درون غبار پیچیده شده است.
حال انتظار می‌رود که کشف چهار جرم آسمانی جدید، دانشمندان را در تشخیص چیستی آن‌ها یاری دهد. در واقع از آنجا که این اجرام به داخل سیاهچاله کشیده نمی‌شوند، محققان تصور می‌کنند که باید درون خود یک شیء ستاره‌ای را پنهان کرده باشند. توده این ستاره نیز به حفظ انسجام گاز کمک می‌کند و آن را از سیاهچاله دور نگه می‌دارد.
سیرلو در صحبت‌هایش خاطرنشان کرد که اگر G2 صرفاً از گاز تشکیل شده بود باید توسط سیاهچاله بلعیده می‌شد. او ادامه می‌دهد: «ما باور داریم که این‌ها بقایای ادغام دو ستاره هستند؛ یک هسته ستاره‌ای، گرد و غبار و گاز اطراف آن. ما می‌دانیم که بسیاری از ستاره‌ها حاصل ادغام با اجرام دیگر هستند و حضور سیاهچاله، ادغام آن‌ها را ساده‌تر می‌کند. البته این تنها توضیح ممکن نیست اما بهتر از باقی احتمالات می‌تواند علت حضور این اجرام را بیان کند.»