شرکت اسپیس‌ایکس (SpaceX) سومین مأموریت پرتاب ماهواره‌های اینترنتی استارلینک (Starlink) و اولین پرتاب سال ۲۰۲۰ خود را با ارسال ۶۰ ماهواره دیگر به فضا انجام داد؛ ماهواره‌هایی که از مجتمع شماره ۴۰ پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال (Cape Canaveral Air Force Station) در ایالت فلوریدا و سوار بر حامل فضایی فالکون ۹ (Falcon 9) پرتاب شدند. هدف اسپیس‌ایکس از برپایی منظومه استارلینک، پوشش سراسری جهان توسط اینترنت ماهواره‌ای است.
قرار است این منظومه ماهواره‌ای خدمات خود را به‌وسیله ۱۲۰۰۰ ماهواره و در صورت موفقیت برای اخذ مجوزهای لازم، توسط ۴۲۰۰۰ ماهواره به جهان ارائه دهد. ماهواره‌های این منظومه با ۲۵۰ کیلوگرم وزن تعداد متغیری ترانسپاندرهای KA-Band و KU-Band را در خود جای می‌دهند. همچنین با به‌کارگیری یک فناوری، قادر به برقراری ارتباطات اپتیکال بین ماهواره‌ای هستند.
مدار ماهواره‌های استارلینک شامل سه صفحه مداری خواهد بود؛ صفحه اول شامل ۱۶۰۰ ماهواره در ارتفاع ۵۵۰ کیلومتری، صفحه دوم شامل ۲۸۰۰ ماهواره در ارتفاع ۱۱۵۰ کیلومتری و صفحه سوم نیز شامل ۷۵۰۰ ماهواره در ارتفاع ۳۴۰ کیلومتری می‌باشند.
گفتنی است از فالکون ۹ با شناسه B1049 که در این مأموریت مورد استفاده قرار گرفت، پیش‌تر در پرتاب نخستین دسته ماهواره‌های استارلینک و همچنین مأموریت‌های ایریدیوم ۸ (Iridium-8) و تل‌استار ۱۸ ونتج (Telstar 18 VANTAGE) استفاده شده بود. در مأموریت مذکور، این حامل فضایی برای چهارمین بار به‌سلامت بر سطح شناور ویژه اسپیس‌ایکس فرود آمد. با این حال دیگر شناور این شرکت با نام ام‌اس. تری (Ms. Tree) موفق به شکار دماغه مخروطی نشد که از نظر مالی ارزش بالایی برای شرکت تحت‌نظر ایلان ماسک (Elon Musk) دارد.
بنابر اظهارات رئیس اسپیس‌ایکس، برای آغاز ایجاد حداقل پوشش باندپهن مورد نیاز توسط این منظومه دست‌کم به ۴۰۰ ماهواره نیاز است. این شرکت مدعی است که با کمتر از ۱۰ پرتاب دیگر و در سال جاری میلادی ارائه خدمات اینترنت ماهواره‌ای استارلینک در ایالات متحده آغاز خواهد شد.
پرتاب مذکور روز دوشنبه ۶ژانویه ساعت ۲۱:۱۹ به‌وقت محلی (۵:۴۹ صبح سه‌شنبه به‌وقت ایران) صورت پذیرفت.