مطابق اعلام آژانس فضایی آمریکا، ارتباط این سازمان با یکی از کوچک‌ترین ماهواره‌هایش به‌نام آستریا (ASTERIA) از ۵دسامبر۲۰۱۹ قطع شده و تلاش‌ها به‌منظور برقراری ارتباط با این ماهواره تاکنون ناموفق بوده است. آستریا ۲۰نوامبر۲۰۱۷ از ایستگاه فضایی بین‌المللی به مدار لئو ارسال شد تا با استفاده از سامانه تصویربرداری CMOS خود به محاسبه میزان انعکاس نور سیاره‌های فراخورشیدی بپردازد؛ کاری که انجام آن با یک ماهواره کوچک، قدمی بزرگ در اکتشاف سیاره‌های فراخورشیدی (Exoplanet) به‌شمار می‌رود. سیاره فراخورشیدی به سیاره‌ای اطلاق می‌شود که خارج از منظومه شمسی قرار دارد و به دور یک ستاره (غیر از خورشید) در حال گردش است.
گفتنی است سیاره‌های بسیار دوردست از طریق مشاهده تغییراتی که هنگام گذرشان از مقابل ستاره در روشنایی آن ایجاد می‌کنند، مورد شناسایی قرار می‌گیرند. مأموریت اصلی آستریا که مربوط به بررسی سیاره‌های فراخورشیدی می‌شد ۹۰ روز به طول انجامید و این ماهواره پس از آن مأموریت طولانی‌مدتی را آغاز نمود که ۲ سال زمان برد.
ماهواره آستریا به‌عنوان بخشی از برنامه فیتون (Phaeton) ناسا که توسط آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) این سازمان مدیریت می‌شود، ساخته شده است. برنامه مذکور با هدف همکاری دانشجویان با مهندسین ناسا و کسب تجربه از آنان اجرا شده است. این ماهواره مکعبی ۶ واحدی که ۱۲ کیلوگرم وزن دارد دارای ابعادی برابر با ۱۰*۲۰*۳۰ سانتی‌متر می‌باشد. شایان ذکر است آزمایشگاه جت پیشرانش به‌همراه مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) سازندگان این ماهواره هستند.
با وجود اینکه ماهواره آستریا دیگر در دسترس نیست اما از اجزای آن می‌توان برای مقاصد علمی بهره برد. ناسا مدل دقیق سامانه‌های درون این ماهواره را در اختیار دارد که می‌توانند به‌عنوان یک بستر در پروژه‌های آینده به‌کار گرفته شوند. پژوهشگران می‌توانند از سخت‌افزارهای آستریا برای انجام برخی آزمایش‌ها استفاده کنند. آژانس فضایی آمریکا قصد دارد تا ماه مارس سال جاری میلادی به تلاش خود برای برقراری ارتباط با این ماهواره ادامه دهد.