انسان‌ها مدت‌ها است که مرزهای خارج از کره زمین را مقصد نهایی می‌دانند و در همین راستا بسیاری از کشورها در پی تقویت تجهیزات خود برای اکتشاف و استقرار در فضا هستند. ازاین‌رو رقابت بر سر رفتن به فضا باعث شده است که خرید و فروش صنایع تجهیزاتی آن بسیار رونق پیدا کند.
از سال ۱۹۶۰ که اولین انسان به فضا قدم گذاشت تاکنون سرمایه‌گذاری‌های عظیمی روی فضا انجام گرفته و رقابتی بین کشورها ایجاد شده است که چه کسی اول به آنچه می‌خواهد دست پیدا می‌کند. امروز سه بخش عمده بر اقتصاد فضایی جهانی حاکم هستند:
محصولات و خدمات؛ این بخش اکثر فعالیتهای تجاری را در صنعت فضایی هدایت می‌کند. این محصولات و خدمات نیازهای خاصی در ارتباطات از راه دور را بر طرف می‌نمایند.
زیر ساخت؛ تولید وسایل نقلیه فضایی مانند حامل فضایی و مریخ‌نورد، ایستگاه‌های زمینی و فضایی و گیرنده‌هایی مانند ماهواره، گیرنده و پایانه‌های اینترنت و تلویزیون از نیازهای اساسی تأسیس صنایع هوایی یک کشور است و با افزایش جمعیت جهانی، نیاز ما برای حفظ ارتباط با یکدیگر روز به روز بیشتر می‌شود.
دولتمردان؛ اکثر آژانس‌های فضایی مدرن دولت برای ارائه منابع و خدمات بهتر برای شهروندان خود، از جمله نظارت جغرافیایی و ردیابی حامل‌های فضایی، به‌طور فعال نظارت و ردیابی فضا را انجام می‌دهند.
سرمایه‌گذاری در صنایع مرتبط با فضا در سال‌های اخیر افزایش یافته است و از ۱.۱ میلیارد دلار در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ به ۱۰.۲ میلیارد دلار بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸ رسیده است.
رشد چشمگیر سرمایه‌گذاری در صنایع فضایی به دلیل کمتر شدن محدودیت‌ها و موانع است؛ چرا که در گذشته صنعت فضا محدود به دولت‌ها یا مولتی‌میلیاردرها می‌شد. در همین راستا شرکت‌های خصوصی یکی از مؤثرترین عوامل توسعه سرمایه‌گذاری در فضا بوده‌اند به‌طوری که از سال ۲۰۰۰ شرکت خدمات مالی و بانکداری آمریکایی و چندملیتی گلدمن ساکس (Goldman Sachs) تخمین می زند ۱۳.۳ میلیارد دلار برای انجام مأموریت‌های فضایی هزینه کرده است.
بسیاری از این شرکت‌های خصوصی با حمایت اشخاصی همچون جف بزوس (Jeff Bezos) و ایلان ماسک (Elon Musk) به انجام سرمایه‌گذاری در فضا پرداخته‌اند و با حمایت این افراد و پیشرفت روزافزون فناوری گویا انسان‌ها هر لحظه به اهداف خود نزدیک‌تر می‌شوند.
به عنوان مثال، گردشگری فضایی را در نظر بگیرید؛ در حالی که هزینه‌ها هنوز نجومی هستند اما شرکت‌های خصوصی مثل بلو اوریجین (Blue Origin) و ویرجین گلکتیک (Virgin Galactic) در حال ایده‌پردازی برای اولین تعطیلات فضایی در اوایل سال ۲۰۲۰ هستند که با استقبال کم‌نظیری مواجه شده است.
دنیس تیتو (Dennis Tito)، مهندس و کارآفرین مطرح آمریکایی، در سال ۲۰۰۱ نزدیک به ۲۰ میلیون دلار به یکی از شرکت‌های خصوصی پرداخت کرد تا اولین توریستی باشد که به فضا قدم می‌گذارد. بلیط های پیش پرداخت شده برای پروازهای زیر ۹۰ دقیقه ای در سال ۲۰۲۰ با شرکت ویریجن آتلانتیک به قیمت ۲۵۰،۰۰۰ دلار به فروش رسیده‌اند.
پیشرفت در فناوری ماهواره‌ای و حامل‌های فضایی بدان معناست که هزینه‌ها در کل اقتصاد فضایی تجاری در حال کاهش است. به همین دلیل، صنعت فضایی جهانی ممکن است طی چند دهه آینده دستاوردهای قابل توجهی داشته باشد.