تحقیقات جدید نشان می‌دهد کهکشان‌های مارپیچی (spiral galaxy)، مانند کهکشان راه‌شیری، توسط میدان‌های مغناطیسی شکل می‌گیرند؛ میدان‌هایی که برای چشم انسان نامرئی است. بااین‌حال، دانشمندان توانستند از ترکیب تصاویر به‌دست‌آمده از تلسکوپ‌های هابل (Hubble)، اشعه ایکس نوستار (NuSTAR) و همچنین تلسکوپ نقشه‌برداری آسمانی دیجیتال اسلون (Sloan Digital Sky Survey به‌اختصار SDSS) این میدان‌های مغناطیسی را نمایان کنند.
در این تصویر دانشمندان میدان‌های مغناطیسی را در امتداد بازوهای مارپیچی کهکشانی به نام NGC 1068 اندازه‌گیری کردند. این نواحی به‌صورت جریانی از خطوط نشان داده شده‌اند که بازوهای چرخشی را دنبال می‌کنند.
شایان ذکر است کهکشان مارپیچی یکی از سه نوع اصلی کهکشان‌ها است که اولین بار در سال ۱۹۳۶ توسط ادوین هابل (Edwin Hubble)، اخترشناس آمریکایی، معرفی شد. این نوع کهکشان‌ها چند بخش اصلی دارند:
– یک دیسک چرخان که از چند بازو تشکیل شده است و ستارگان اکثرا در آن قرار دارند
– مرکز آن که یک برآمدگی کره مانند بوده و اغلب از ستارگان پیر تشکیل شده است
– هاله کهکشانی که خوشه‌های ستاره‌ای کروی زیادی در آن قرار دارند
– سیاه‌چاله ابرپرجرم که در مرکز آن قرار دارد