تیمی از متخصصان ناسا با تکیه بر داده‌های جمع‌آوری شده طی ۱۳ سال، نخستین نقشه کامل زمین‌شناختی از تایتان (Titan) بزرگترین قمر زحل را ترسیم کرده‌اند. تایتان از جالب‌ترین اقمار منظومه شمسی است و کاوشگر کاسینی (Cassini) ناسا بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۳ مشغول بررسی آن بوده است. این کاوشگر دو سال قبل با شیرجه به اتمسفر تایتان از بین رفت اما داده‌های آن کماکان مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در نقشه تایتان خطوط مشکی نشانگر طول و عرض جغرافیایی بوده و با گام‌های ۳۰ درجه‌ای تنظیم شده‌اند. این نقشه بر اساس تصویرسازی مالوید (Mollweide projection) ترسیم شده که در آن شکل اشیاء نزدیک به قطب دچار اندکی انحراف می‌شود.
در این نقشه رنگ‌ها نشان‌دهنده واحدهای زمین‌شناسی مختلف در تایتان هستند، برای مثال دشت‌های مسطح پهناور به رنگ فیروزه‌ای و نواحی پشته‌ای مثل تپه و برخی کوه‌ها با رنگ زرد به تصویر کشیده شده‌اند. رنگ‌های آبی نزدیک قطب نیز نشانگر دریاچه‌های متان و اتان می‌باشد که در زمین به شکل گاز وجود دارند اما دمای منفی ۱۷۹ درجه‌ای تایتان آن‌ها را به حالت مایع درآورده است.
نکته جالب بارش باران‌های متان و اتان در تایتان است که چرخه‌ای مثل آب را در این قمر شکل می‌دهد. روزالی لوپز (Rosaly Lopes)، زمین‌شناس نجومی ناسا و محقق اصلی این پروژه درباره ویژگی‌های تایتان می‌گوید: «این قمر دارای چرخه هیدرولیکی متانی است که در سطح آن مناظر پیچیده‌ای را شکل داده و تایتان را از نظر زمین‌شناسی به یکی از متنوع‌ترین نقاط منظومه خورشیدی تبدیل کرده است.»
به گفته لوپز علی‌رغم تفاوت‌هایی که زمین و این قمر زحل از نظر مواد، دما و میدان گرانش دارند، بسیاری از ویژگی‌های سطحی در دو جهان به هم شباهت دارد که احتمالاً نتیجه فرایندهای زمین‌شناسی یکسان است.