پژوهشگران مرکز تحقیقاتی گلن سازمان ناسا (NASA Glenn Research Center) طرحی مفهومی برای سامانه برق فضاپیماهای مینیاتوری که در آینده برای کاوش نزدیک‌ترین ستاره‌ها اعزام می‌شوند به این سازمان ارائه کرده‌اند. در حال حاضر تنها امکان عملی برای کاوش ستاره‌های نزدیک به زمین و سیاره‌های فراخورشیدی که به دور آن‌ها می‌گردند استفاده از فضاپیماهای بسیار مینیاتوری است که با پیشرانش آن‌ها با تاباندن لیزر به بادبان‌های لیزری آن‌ها تأمین می‌شود. اجرای چنین طرح‌هایی اخیر به صورت جدی در پروژه‌هایی مانند بریکترو استارشات (Breakthrough Starshot) که افراد سرشناسی مانند استیون هاوکینگ (Stephen Hawking) از آن حمایت کردند مطرح شده است. اما چنین کاوشگرهای مینیاتوری پس از رسیدن به ستاره یا سیاره فراخورشیدی موردنظر برای تصویربرداری و ثبت داده‌های علمی و همچنین مخابره آن‌ها به زمین نیازمند انرژی الکتریکی هستند. در طرح‌های ارائه‌شده، این کاوشگرها فقط چند هزارم گرم وزن دارند و به همین دلیل بسیار کوچک‌تر از آن هستند که بتوان سامانه متداولی برای تأمین برق روی آن‌ها قرار داد. پژوهشگران مرکز تحقیقاتی گلن در طرح مفهومی ارائه‌شده پیشنهاد کرده‌اند که امکان تولید انرژی از حرکت این فضاپیماها در محیط منظومه‌های مقصد بررسی شود.
این طرح مفهومی در برنامه مفاهیم نوآورانه پیشرفته ناسا (NASA Innovative Advanced Concepts به‌اختصار NIAC) در سال ۲۰۱۹ انتخاب شده و فاز نخست بررسی‌های آن مورد حمایت مالی قرار گرفته است. برنامه مفاهیم نوآورانه پیشرفته ناسا ایده‌هایی را که با ارائه مفاهیم کاملا جدید دیدگاه‌های نوینی برای مأموریت‌های آینده ناسا فراهم می‌کنند پرورش می‌دهد. سالیانه چندین طرح ارائه‌شده به این برنامه برگزیده می‌شوند و حمایت‌هایی به آن‌ها تعلق می‌گیرد. حمایت مالی برای فاز نخست طرح‌ها ۱۲۵ هزار دلار و مدت اجرای آن‌ها ۹ ماه است. طرح‌ها پس از پایان فاز نخست می‌توانند برای دریافت حمایت در فاز دوم نیز درخواست کنند که ناسا آن را بررسی خواهد کرد.