مهندسان آژانس فضایی آمریکا، ناسا (NASA)، در آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) این سازمان، آزمایش جداسازی مریخ‌نورد مارس ۲۰۲۰ (Mars 2020) را از سامانه حامل آن با موفقیت به انجام رساندند. در آزمایش مذکور، قسمت مخصوص فرود حامل فضایی که مارس ۲۰۲۰ را به سطح سیاره سرخ می‌رساند به طور موفقیت‌آمیز از بقیه سامانه جدا شد؛ این تست توسط یک جرثقیل انجام گرفت.
زمان ورود مارس ۲۰۲۰ به جو مریخ و آخرین لحظات قبل از فرود فرایندهای پیچیده‌ای را شامل می‌شود و برای این منظور از نسخه پیشرفته‌تری نسبت به فناوری فرود مریخ‌نورد کنجکاوی (Curiosity) استفاده خواهد شد. این مریخ‌نورد هنگامی که با سرعت مافوق صوت به جو سیاره سرخ برخورد می‌کند توسط یک محافظ حرارتی آیرودینامیکی و یک محافظ پشتی مورد حفاظت قرار می‌گیرد که علاوه بر کاهش گرمای ورودی به قطعات مارس ۲۰۲۰، به آن قدرت مانور می‌دهد.
پس از این مراحل و در ارتفاع ۱.۶ کیلومتری سطح سیاره سرخ، سرعت سامانه حامل این مریخ‌نورد به ۲۷۴ کیلومتر برساعت می‌رسد. سپس مارس ۲۰۲۰ و قسمت مخصوص فرود آن از بقیه سامانه جدا می‌شوند. بعد از آن و به فاصله زمانی کوتاهی، هشت موتور مریخ‌نورد روشن می‌شوند تا علاوه بر کاهش سرعت کاوشگر، شرایط یک فرود ایمن را فراهم نمایند. گفتنی است این اولین باری است که از این فناوری برای فرود یک مریخ‌نورد استفاده می‌شود.
مریخ‌نورد مارس ۲۰۲۰ در حال توسعه توسط ناسا بوده و قرار است در سال ۲۰۲۰ توسط فضاپیمای اطلس ۵ (Atlas V) این سازمان به مریخ ارسال شود. این مأموریت ۲.۵ میلیارد دلاری به منظور اجرای یک بررسی اخترزیست‌شناسانه در رابطه با پیشینه باستانی مریخ و همچنین بررسی فرایندهای زمین‌شناختی سطح مریخ در طول تاریخ خود انجام می‌گیرد. مارس ۲۰۲۰ قرار است در این مأموریت به ارزیابی زیست‌پذیری سیاره‌ای و امکان وجود حیات بر روی مریخ در گذشته و توان بالقوه این سیاره در این رابطه بپردازد.
مأموریت این کاوشگر در تاریخ ۴ دسامبر سال ۲۰۱۲ در نشست اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا (American Geophysical Union) در ایالت سانفرانسیسکو توسط ناسا اعلام شد. در طراحی این مریخ‌نورد از طرح مریخ‌نورد کنجکاوی استفاده شده است و بارهای ارزشمند علمی مختلفی را به همراه خواهد داشت.